Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 marca 2017r.

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR Małgorzata Pawlikowska

Protokolant: sekr.sąd. Anna Sikorska

po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2017 r. w Wąbrzeźnie na rozprawie sprawy

z powództwa S. W. (1)

przeciwko S. W. (2)

- o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego

1.ustala , że obowiązek alimentacyjny powoda S. W. (1) wobec pozwanego S. W. (2) zasądzony wyrokiem Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 13.08.2009r. w sprawie IIIRC 127/09 wygasł z dniem 1 marca 2017,-

2.kosztami sądowymi , od uiszczenia których strona pozwana była zwolniona z ustawy obciąża Skarb Państwa,-

Na oryginale właściwe podpisy.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2017 roku wpłynął do tutejszego Sądu pozew złożony przez powoda S. W. (1) skierowany przeciwko pozwanemu S. W. (2) o uchylenie obowiązku alimentacyjnego zasądzonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 13 sierpnia 2009 r w sprawie o syg. akt IIIRC 127/09 z dniem 01 marca 2016 i pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego .

W uzasadnieniu pozwu powód działający bez profesjonalnego pełnomocnika wyjaśnił, iż wyrokiem Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 13 sierpnia 2009 r. w sprawie o syg. akt IIIRC 127/09 został zasądzony od powoda na rzecz pozwanego obowiązek alimentacyjny w wysokości 110zł miesięcznie, płatny do rąk matki E. W. do dnia 10-tego każdego miesiąca. Pozwany S. W. (2) ,co wynika z dalszej części uzasadnienia jest osobą pełnoletnią i zdaniem powoda całkowicie samodzielną. zwłaszcza ,że w lutym 2016r.zawarł związek małżeński i wyjechał pracować do Niemiec .W ocenie powoda obowiązek alimentacyjny względem pozwanego wygasł co najmniej w dniu zawarcia przez syna powoda a pozwanego w sprawie związku małżeńskiego a najpóźniej w dniu 01 marca 2016r. Jak podkreślił w dalszej części uzasadnienia powód żyje w skrajnym niedostatku .Utrzymuje się jedynie z renty chorobowej w wysokości 880 zł .Połowa otrzymywanego przez niego dochodu jest w drodze egzekucji pobierana przez komornika .Jak wyjaśnił w dalszej części uzasadnienia pozwu powód na bieżące potrzeby pozostaje mu 430 zł miesięcznie . Z powodu chorób powód , co podkreślił w uzasadnieniu pozwu nie może podjąć dodatkowego zatrudnienia.

Na rozprawie w dniu 31 marca 2017 roku nie stawił się pozwany , jak również nie usprawiedliwił swojej nieobecności. Powód w całości podtrzymał żądanie zawarte w pozwie .

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie III Wydział Rodzinnych i Nieletnich w sprawie o sygnaturze akt IIIRC 23/17 ogłosił wyrok zaoczny w którym ustalił , że obowiązek alimentacyjny płatny przez powoda S. W. (1) na rzecz pozwanego S. W. (2) zasądzony wyrokiem Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 13 sierpnia 2009r. . w sprawie o syg. akt IIIRC 127/09 wygasł z dniem 01 marca 2017r .

Postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2017r. Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich wydał postanowienie o sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej w ten sposób ,iż w miejsce nieprawidłowo wpisanego w sentencji wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 31 marca 2017r. . w sprawie o syg. akt IIIRC 23/17 wygasł „z dniem 01 marca 2017r” .wpisano prawidłowo „wygasł z dniem 01 marca2016r.”

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. W. (2) jest dzieckiem powoda .Pozwany ma obecnie 21 lat . Jest pełnoletnią .W dniu 10 marca 2016.zawarł związek małżeński z M. D. . Nie kontynuuje nauki. Powód jest osobą schorowana i jedynym źródłem jego utrzymania jest renta chorobowa . (okoliczności bezsporne, ponadto

dowody: dowody z dokumentów dołączone do akt dołączonych IIIRC127 /09dołaczonych do akt głównych, odpis aktu urodzenia pozwanego k-14 akt. odpis aktu małżeństwa k-13 akt ,

Powyższy stan faktyczny nie był sporny pomiędzy stronami w zakresie iż pozwany S. W. (2) jest osobą pełnoletnią w pełni usamodzielnioną ,która pozostaje od dnia 10 marca 2016r. w związku małżeńskim a sytuacja majątkowa powoda z uwagi na chociażby zadłużenie oraz stan zdrowia jest trudna i z uwagi na istniejący stan zdrowia niewątpliwie pogorszyła się w stosunku do ostatniej sprawy o podwyższenie alimentów zasądzonych od powoda na rzecz wówczas małoletniego wówczas pozwanego S. W. (2) . Dlatego Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów, dołączonych do akt sprawy w zakresie, w jakim uwzględnione zostały dla ustalenia stanu faktycznego oraz dokumentom zawartym w aktach sprawy IIIRC 127 /09 .

Sąd zważył, co następuje:

Spór w niniejszej sprawie koncentrował się głównie w zakresie kwestii dotyczących ustalenia daty od której miałoby nastąpić uchylenie obowiązku alimentacyjnego w stosunku do powoda na rzecz małoletniego wówczas pozwanego S. W. (2) a zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w W. III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich w sprawie oznaczonej sygnaturą akt III RC 127/ 09 z dnia 13.08.2009 z ustaleniem wygaśnięcia tego obowiązku od dnia 01.03.2016 roku tj z datą wsteczną.

Artykuł 133 k.r.o. reguluje przede wszystkim obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka. Ustawodawca uprzywilejowuje taki obowiązek alimentacyjny w porównaniu z innymi obowiązkami. Po pierwsze, jest to obowiązek wobec dziecka, które „nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie". Uzyskiwanie przez dziecko dochodów nie prowadzi do wygaśnięcia obowiązku, chyba że dziecko, co występuje rzadko, osiąga dochody, które umożliwiają samodzielne funkcjonowanie. Po drugie, dziecko uprawnione jest do świadczeń alimentacyjnych niezależnie od tego, czy znajduje się w niedostatku. Po trzecie, rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych, ale wyłącznie względem dziecka pełnoletniego, czyli dziecka, które ukończyło lat 18 ( art. 10 § 1 k.c.) lub też zawarło wcześniej małżeństwo ( art. 10 § 2 k.c.), przy spełnieniu dodatkowych przesłanek określonych w art. 133 § 3 k.r.o. W uchwale pełnego składu Izby Cywilnej SN z dnia 9 czerwca 1976 r., III CZP 46/75 (OSNCP 1976, nr 9, poz. 184) podkreślono, że małoletnie dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, rodzice „muszą więc podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami". Ustawodawca w art. 133 § 1 k.r.o. pozwala w wyjątkowych przypadkach na uchylenie się rodziców od tego obowiązku, ale wyłącznie wobec dziecka pełnoletniego Natomiast art.138 krio pozwala na modyfikację tego żądania w razie zmiany stosunków dotyczących obowiązku alimentacyjnego orzeczonego wyrokiem bądź ustalonego ugodą. W niniejszej sprawie z taką sytuacją mamy do czynienia , bowiem obowiązek alimentacyjny który został przyznany od jej ojca S. W. (1) a powoda w sprawie ,obejmował stan faktyczny w którym pozwany S. W. (2) był osobą małoletnią. Pozwana ma obecnie 21 lat . Zawarł w dniu 10 marca 2016r. związek małżeński . Nie wdał się w spór i nie wykazał ,że nie jest osobą w pełni samodzielną a uzyskiwane przez niego środki od ojca są jedynym źródłem dochodu , który pozwalają na jego samodzielną egzystencję. Natomiast powód wykazał , że pozwany usamodzielnił się przynajmniej od dnia 10 marca 2016r. a więc od dnia zawarcia związku małżeńskiego , co wynika z dołączonego dowodu z dokumentu w postaci odpisu aktu małżeństwa ( k-14 akt). Zgodnie z treścią art.140§1 krio na kanwie którego zapadło orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 1978r.( (...)). rodzicowi który wyłącznie łożył na utrzymanie wspólnego dziecka , przysługuje prawo domagania się od drugiego rodzica zwrotu odpowiedniej części kosztów , które wyłożył na jego utrzymanie . Samo natomiast prawo do żądania świadczenia alimentacyjnego nie podlega przedawnieniu, choćby przybrało postać obowiązku już zaktualizowanego. Zgodnie z treścią art. 137 § z upływem lat trzech przedawniają się jedynie roszczenia o poszczególne raty świadczenia alimentacyjnego. Oznacza to, że co prawda uprawniony może dochodzić alimentów po wielu latach, choćby ich wcześniej nigdy nie dochodził, jednak jego żądanie może być skuteczne w zasadzie jedynie w odniesieniu do rat należnych za trzy lata, licząc wstecz od wytoczenia powództwa .Powyższy przepis ma również odniesienie do niniejszej sprawy. Pozew powoda S. W. (1) wpłynął do tutejszego Sądu w dniu 21 lutego 2017r. ,co wynika z prezentaty a powód wniósł o uchylenie obowiązku alimentacyjnego orzeczonego wobec niego od dnia 01 marca 2016r . wykazując równocześnie co omówiono powyżej ,dlaczego żądanie te dochodzi z mocą wsteczną , powołując się na fakt pełnoletności syna oraz fakt jego usamodzielnienia z chwilą zawarcia związku małżeńskiego, co zdaniem Sądu jest wystarczającą przesłanką do jego uchylenia z mocą wsteczną ,zważywszy chociażby na tę okoliczność ,że żądanie obejmuje okres ,który nie przekracza okresu 3 lat wstecz .Dlatego Sąd uwzględnił żądanie w całości .

Na podstawie art.339§1 kpc Sąd rozstrzygnął w powyżej sprawie o żądaniu wydając wyrok zaoczny , z uwagi na tę okoliczność, iż pozwany S. W. (2) pomimo prawidłowego zawiadomienia o terminie rozprawy nie stawiła się na nią bez usprawiedliwienia i nie wdała się w jakikolwiek sposób w spór w niniejszej sprawie.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art.98 kpc i art.96 ust1 pkt.2 ustawy o kosztach w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005r.( Dz.U.2016.623z póź ,.zm)

Sędzia

M. P.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

(...)

3.  (...)

W., 13 kwietnia.2017r.

SSR Małgorzata Pawlikowska