II K 73/21 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie z 2021-07-16
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
II K 73/21 |
||||||||||||||
Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może |
||||||||||||||||
1. USTALENIE FAKTÓW |
||||||||||||||||
1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie |
||||||||||||||
1. |
W. K. |
czyny tożsame z zarzuconymi w akcie oskarżenia |
||||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||
1. W. K. jest ojcem małoletnich L. K. i J. K.. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 27 stycznia 2017 roku, sygn. akt. III RC 150/16 został on zobowiązany do łożenia na utrzymanie córek poprzez świadczenie renty alimentacyjnej w kwocie 800 zł miesięcznie. W okresie od 2 czerwca 2017 roku do 2 listopada 2018 roku oraz w okresie od 3 stycznia 2019 roku do 29 kwietnia 2020 roku W. K. uchylał się od ciążącego na nim obowiązku. W. K. nie był osadzony w tym czasie w zakładzie karnym i nie był zarejestrowany jako osoba bezrobotna. Wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, czym naraził małoletnie na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. |
wyjaśnienia oskarżonego W. K. w części zeznania świadka W. H. zaświadczenie o bezskuteczności egzekucji alimentów Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wąbrzeźnie, sygn. Kmp 39/14 informacja o stanie zaległości w sprawie egzekucyjnej Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wąbrzeźnie, sygn. Kmp 39/17 karta rozliczeniowa w sprawie Kmp 39/14 odpis zupełny aktu urodzenia L. K. odpis zupełny aktu urodzenia J. K. informacja z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 21.12.2020 r. informacja z Wydziału Wywiadu Kryminalnego KWP w B. z dnia 18.12.2020 r. informacja z Powiatowego Urzędu Pracy w W. z dnia 18.12.2020 r. odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 27.01.2017 r., sygn. akt III RC 150/16 pismo z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia 08.01.2021 r. pismo Starosty (...) z dnia 21.12.2020 r. |
00:08:35-00:17:13 na k. 93v-95v k. 18, 00:18:10-00:25:14 na k. 94-95 k. 2 k. 3 k. 4 k. 5-5v k. 6-6v k. 8 k. 9 k. 10-12 k. 14 k. 23 k. 34 |
||||||||||||||
2. W. K. był uprzednio karany, w tym za przestępstwo z art. 209 § 1 kk, popełnione w okresie od czerwca 2014 roku do 23 lipca 2015 roku. |
odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie II Wydział Karny z dnia 24.11.2015 r., sygn. akt II K 177/15 kserokopia wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu IX Wydział Odwoławczy z dnia 21.04.2016 r., sygn. akt IX Ka 42/16 Informacja z Krajowego Rejestru Karnego |
k. 27 k. 28 k. 37-38 |
||||||||||||||
3. W. K. posiada polskie obywatelstwo, legitymuje się wykształceniem gimnazjalnym, bez zawodu, przed osadzeniem pracował dorywczo i z tego tytułu uzyskiwał dochód w wysokości 50 zł dziennie, jest kawalerem, ojcem 2 dzieci, nie ma majątku, wyżej wymieniony nie był leczony psychiatrycznie. |
dane podane przez W. K. na rozprawie |
00:03:37-00:06:06 na k. 93v |
||||||||||||||
1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie |
||||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||
2. OCENA DOWODÓW |
||||||||||||||||
2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||
1.1.1 |
wyjaśnienia oskarżonego W. K. w części |
Na wiarę zasługują wyjaśnienia oskarżonego W. K. w części, w której przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Na oskarżonym ciąży obowiązek alimentacyjny na rzecz małoletnich L. K. i J. K., co jednoznacznie wynika z dołączonego do akt sprawy odpisu wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 27.01.2017 r., sygn. akt III RC 150/16. Fakt, że W. K. nie wywiązywał się z nałożonego na niego obowiązku znajduje potwierdzenie w informacji o stanie zaległości w sprawie egzekucyjnej sporządzonej Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wąbrzeźnie, sygn. Kmp 39/17, jak i w zeznaniach W. H.. |
||||||||||||||
1.1.1 |
zeznania świadka W. H. |
Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadka W. H.. W swoich zeznaniach wskazała, że W. K. nie płaci alimentów na rzecz ich małoletnich córek. Obecnie na oskarżonym ciąży obowiązek alimentacyjny w wysokości po 400 zł na każdą z nich. Alimenty są wypłacane aktualnie z funduszu alimentacyjnego. W. H. opisała także swoją sytuację życiową. Wskazała, że utrzymuje się z córkami ze świadczenia 500+, zasiłku rodzinnego, alimentów, prac dorywczych. Przyznała, że gdyby nie otrzymywała alimentów, to nie byłaby w stanie zapewnić dzieciom najważniejszych potrzeb. |
||||||||||||||
1.1.1 1.1.1 1.1.1 1.1.1 1.1.1 1.1.1 1.1.1 1.1.1 1.1.1 1.1.1 1.1.1 1.1.2 1.1.2 1.1.2 |
zaświadczenie o bezskuteczności egzekucji alimentów Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wąbrzeźnie, sygn. Kmp 39/14, informacja o stanie zaległości w sprawie egzekucyjnej Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wąbrzeźnie, sygn. Kmp 39/17, karta rozliczeniowa w sprawie Kmp 39/14, odpis zupełny aktu urodzenia L. K., odpis zupełny aktu urodzenia J. K., informacja z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 21.12.2020 r., informacja z Wydziału Wywiadu Kryminalnego KWP w B. z dnia 18.12.2020 r., informacja z Powiatowego Urzędu Pracy w W. z dnia 18.12.2020 r., odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 27.01.2017 r., sygn. akt III RC 150/16, pismo z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia 08.01.2021 r., pismo Starosty (...) z dnia 21.12.2020 r., odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie II Wydział Karny z dnia 24.11.2015 r., sygn. akt II K 177/15, kserokopia wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu IX Wydział Odwoławczy z dnia 21.04.2016 r., sygn. akt IX Ka 42/16, Informacja z Krajowego Rejestru Karnego |
Jako wiarygodne Sąd ocenił wskazane dowody z dokumentów. Brak było podstaw do podważenia ich autentyczności oraz informacji w nich zawartych. Dowody te zostały sporządzone zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Zdaniem Sądu w sprawie nie zachodziły żadne okoliczności, które mogłyby podważyć ich wiarygodność. |
||||||||||||||
2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||
--- |
wyjaśnienia oskarżonego W. K. w części |
Wyjaśnienia oskarżonego w części, w której podał, że nie osiągał dochodów w wysokości pozwalającej mu na wywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego stanowią linię obrony oskarżonego i nie zasługują na danie im wiary |
||||||||||||||
3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia |
Oskarżony |
|||||||||||||||
3.1. Podstawa prawna |
1 |
W. K. |
||||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||||
Zgodnie z art. 209 § 1 kk, kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku, zaś § 1a w/w przepisu stanowi, że jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Zgodnie z art. 209 § 1 kk źródłem stwierdzenia obowiązku alimentacyjnego może być wyłącznie określające co do wysokości zobowiązania orzeczenie sądowe, ugoda zawarta przed sądem albo innym organem albo inna jakakolwiek umowa, której treścią jest zobowiązanie alimentacyjne. Przestępstwa z art. 209 § 1 kk może zatem dopuścić się tylko ten, kto mógłby wykonać ciążący na nim obowiązek, ale nie czyni tego mimo realnych możliwości. Sprawca nie wypełnia zatem obowiązku, bo nie chce go wypełnić lub ten obowiązek lekceważy (post. SN z 17.4.1996 r., II KRN 204/96, Prok. i Pr. 1996, Nr 11, poz. 4). Typ kwalifikowany przestępstwa niealimentacji został ograniczony przez wprowadzenie wymogu, aby z czynu sprawcy wynikał skutek (przestępstwo materialne) w postaci narażenia osoby uprawnionej do świadczeń alimentacyjnych na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Zgodnie z poglądami doktryny prawa rodzinnego zapewnienie dziecku odpowiedniego poziomu życia oznacza zaspokojenie jego podstawowych potrzeb w zakresie wyżywienia niezbędnego do prawidłowego rozwoju fizycznego, stosownej do wieku odzieży, ochrony zdrowia i odpoczynku oraz kształcenia w zakresie podstawowym i zawodowym (T. S., Prawo dziecka do odpowiedniego poziomu życia, s. 276–277). Zakres pojęcia "podstawowe potrzeby życiowe", użytego w art. 209 § 1a kk, wyznaczają warunki społeczne, poziom rozwoju gospodarczego, technologicznego, stan świadomości społecznej. Im wyższy jest stopień rozwoju społeczeństwa, przeciętny poziom życia, tym większe i bardziej zróżnicowane są potrzeby uznawane powszechnie za podstawowe (wyr. SA we Wrocławiu z 16.3.2016 r., II AKa 7/16, L.). Nie budzi wątpliwości, że czyny oskarżonego W. K. zarzucane mu w pkt. 1 i 2 wypełniają znamiona przestępstwa z art. 209 § 1 i 1a kk. Na oskarżonym ciąży obowiązek alimentacyjny na rzecz córek L. K. i J. K. w kwocie po 400 zł - wynikający z wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 27 stycznia 2017 roku, sygn. akt. III RC 150/16. Oskarżony nie wywiązywał się z tego obowiązku w okresie od 2 czerwca 2017 roku do 2 listopada 2018 roku oraz w okresie od 3 stycznia 2019 roku do 29 kwietnia 2020 roku. Zaległość z tego tytułu przekracza zatem równowartość trzech świadczeń okresowych. W okresach tych W. K. nie był zarejestrowany jako osoba bezrobotna ani osadzony w zakładzie karnym. Oskarżony miał zatem obiektywną możliwość pozyskania odpowiednich środków pozwalających na realizację nałożonego na niego obowiązku. Pracował dorywczo, uzyskane w tej drodze środki przeznaczał wyłącznie dla siebie. Nawet w minimalnych kwotach nie dzielił się tymi dochodami z małoletnimi córkami. Brakiem uiszczania renty alimentacyjnej naraził swoje dzieci na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Matka małoletnich nie ma stałej pracy, mieszka wraz z dziećmi u swoich rodziców. W. H. i małoletnie L. i J. K. utrzymują się generalnie ze świadczeń z funduszu alimentacyjnego, zasiłku rodzinnego i świadczenia 500+ . Ujawniona sytuacja materialna córek oskarżonego prowadzi zatem wprost do wniosku, że w wyniku postępowania oskarżonego zostały one narażone na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala w ocenie Sądu na przyjęcie, że oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu umyślnie z zamiarem bezpośrednim. W niniejszej sprawie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające bezprawność oraz winę, a zatem oskarżonemu można zasadnie można było przypisać sprawstwo w odniesieniu do dokonanych przez niego występków. Uwzględniając, że czyny zarzucane oskarżonemu w pkt. 1 i 2 zostały popełnione zamian zapadł pierwszy chociażby nieprawomocny wyrok, a nadto, że zostały popełnione w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, Sąd uznał, że działanie oskarżonych stanowi ciąg przestępstw z art. 91 § 1 kk. |
||||||||||||||||
3.2. Podstawa prawna |
||||||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||||
3.3. Warunkowe umorzenie |
||||||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania |
||||||||||||||||
3.4. Umorzenie postępowania |
||||||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania |
||||||||||||||||
3.5. Uniewinnienie |
||||||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia |
||||||||||||||||
4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE |
||||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt |
Punkt z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||
W. K. |
1 |
1 i 2 |
- art. 209 § 1a kk przewiduje zagrożenie grzywną, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 - wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk. Sąd miał na względzie stopień społecznej szkodliwości, bacząc przy tym by dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oskarżonego. Sąd miał także na względzie cele zapobiegawcze i wychowawcze kary, jak też dyrektywy w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd uwzględnił w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na nim obowiązków a także rodzaj i rozmiar ujemnych następstw popełnionego przestępstwa - w ocenie Sądu orzeczona kara 6 miesięcy pozbawienia wolności spełni cele wychowawcze i zapobiegawcze względem oskarżonego. Wymierzenie kary pozbawienia wolności jest niezbędne dla resocjalizacji oskarżonego, orzeczona uprzednio za przestępstwo z art. 209 § 1 kk, kara ograniczenia wolności nie przyniosła oczekiwanego rezultatu, oskarżony nie wyciągnął żadnych wniosków ze swojego postępowania, nie wykorzystał danej mu szansy i nadal nie wywiązywał się z obowiązku alimentacyjnego wobec córek. Orzeczona kara będzie stanowiła dolegliwość adekwatną do popełnionych czynów, uświadomi oskarżonemu ich społeczną szkodliwość oraz skłoni go do przestrzegania porządku prawnego - w ocenie Sądu wysokość wymierzonej kary jest zasadna i adekwatna do całokształtu okoliczności ujawnionych w sprawie i odpowiada wymogom prewencji ogólnej, spełniając potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa - Sąd wymierzając karę miał na uwadze znaczny stopień winy oskarżonego. Oskarżony jest osobą dorosłą, nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości co do jego poczytalności, wobec czego w czasie czynu mógł w pełni rozpoznać jego znaczenie i pokierować swoim postępowaniem - oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd miał na uwadze dyrektywy określone w art. 115 § 2 kk. Oskarżony swoim zachowaniem godził bezpośrednio w zabezpieczenie materialnych podstaw egzystencji swoich małoletnich córek - jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował uprzednią karalność oskarżonego, w tym za przestępstwo niealimentacji - Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących |
|||||||||||||
5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU |
||||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt |
Punkt z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||
6. INNE ZAGADNIENIA |
||||||||||||||||
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, |
||||||||||||||||
7. KOSZTY PROCESU |
||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||
2 3 |
Sąd na postawie § 17 ust. 2 pkt 3 i § 4 ust 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 18) zasądził od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie na rzecz adwokata A. D. kwotę 516,60 złotych w tym podatek VAT w stawce 23 % tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu udzieloną oskarżonemu W. K.. Mając na uwadze sytuację finansową W. K., Sąd - na podstawie art. 624 § 1 kpk - zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych, a wydatkami poniesionymi w sprawie obciążył Skarb Państwa. |
|||||||||||||||
8. PODPIS |
||||||||||||||||
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie
Data wytworzenia informacji: