Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie

Formularz (...)

Sygnatura akt

II K 111/22

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych
konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8 formularza

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo
wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie

16 września 2019 roku

II K 156/19

2.

Sąd Rejonowy w Toruniu

13 lipca 2020 roku

VIII K 1141/19

3.

Sąd Rejonowego w Wąbrzeźnie

15 marca 2021 roku

II K 252/20

4.

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie

12 stycznia 2022 roku

II K 116/21

5.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu

04 lutego 2022 roku

II K 834/21

6.

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie

11 maja 2022 roku

II K 298/21

7.

Sądu Rejonowy w Wąbrzeźnie

12 grudnia 2022 roku

II K 180/22

1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1. 

wyrokiem Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 16 września 2019 roku, sygn. akt II K 156/19 J. K. za przestępstwo z art. 288 § 1 kk popełnione w dniu 24 maja 2019 roku został skazany na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieopłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, którą to karę ograniczenia wolności wykonał w całości. Orzeczono wobec skazanego nadto obowiązek naprawienia szkody.

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 16 września 2019 roku, sygn. akt II K 156/19

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k. 5 w aktach sprawy II K 116/21 Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie

k. 12-12v

wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 13 lipca 2020 roku, sygn. akt VIII K 1141/19 J. K. za przestępstwo z art. 278 § 1 kk popełnione w dniu 20 sierpnia 2019 roku został skazany na karę 1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieopłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym. Orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 13 lipca 2020 roku, sygn. akt VIII K 1141/19

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k. 19-19v w aktach sprawy II K 116/21 Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie

k. 12-12v

wyrokiem Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 15 marca 2021 roku, sygn. akt II K 252/20 J. K. za przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 02 października 2020 roku został skazany na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieopłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, na poczet której zaliczono skazanemu okres zatrzymania w dniach od 2 października 2020 roku godz. 23:10 do 3 października 2020 roku godz. 10:20 jako 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności, przyjmując, że 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny 2 dniom kary ograniczenia wolności

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 15 marca 2021 roku, sygn. akt II K 252/20

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k. 6 w aktach sprawy II K 116/21 Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie

k. 12-12v

wyrokiem łącznym Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie z dnia 12 stycznia 2022 roku, sygn. akt II K 116/21 połączył J. K. karę 1 roku ograniczenia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 13 lipca 2020 roku, sygn. akt VIII K 1141/19 i karę 8 miesięcy ograniczenia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 15 marca 2021 roku, sygn. akt II K 252/20 i orzekł karę łączną 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, na poczet której zaliczono okres zatrzymania w sprawie II K 252/20 Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie w dniach od 2 października 2020 roku godz. 23:10 do 3 października 2020 roku godz. 10:20 jako 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności, przyjmując, że 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny 2 dniom kary ograniczenia wolności. Dotąd skazany nie wykonał w/w łącznej kary ograniczenia wolności.

odpis wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 12 stycznia 2022 roku, sygn. akt II K 116/21

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

pismo kuratora z dnia 09 lutego 2023 roku

k. 2-2v

k. 12-12v

k. 52

wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 04 lutego 2022 roku, sygn. akt II K 834/21 J. K. za czyn z art. 225 § 2 kk popełniony w okresie od 7 maja 2021 r. do 11 sierpnia 2021 r. został skazany na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieopłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Nadto orzeczono wobec skazanego świadczenie pieniężne. Dotąd skazany nie wykonał w/w kary ograniczenia wolności.

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 04 lutego 2022 roku, sygn. akt II K 834/21

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

pismo kuratora z dnia 09 lutego 2023 roku

k. 3-3v

k. 12-12v

k. 52

wyrokiem Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 11 maja 2022 roku, sygn. akt II K 298/21 J. K. za przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 06 października 2021 roku został skazany na karę 1 roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat tytułem próby. Nadto orzeczono wobec skazanego obowiązek wykonywania pracy zarobkowej, obowiązek powstrzymywania się od używania środków odurzających, dozór kuratora

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 11 maja 2022 roku, sygn. akt II K 298/21

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k. 4-4v

k. 12-12v

wyrokiem Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 12 grudnia 2022 roku, sygn. akt II K 180/22 za przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 30 lipca 2022 roku J. K. został skazany na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieopłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 35 godzin w stosunku miesięcznym, na poczet której zaliczono okres zatrzymania od 30 lipca 2022 roku godz. 23:10 do 31 lipca 2022 roku godz. 14:20 jako 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności, przyjmując, że 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny 2 dniom kary ograniczenia wolności. Nadto orzeczono wobec skazanego obowiązek wykonywania pracy zarobkowej, obowiązek powstrzymywania się od używania środków odurzających. Dotąd skazany nie wykonał w/w kary ograniczenia wolności.

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 12 grudnia 2022 roku, sygn. akt II K 180/22

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k. 12-12v

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu
z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

1.1.2

1.1.3

1.1.4

1.1.5

1.1.6

1.1.7

1.1.1-1.1.7

1.1.4, 1.1.5

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 16 września 2019 roku, sygn. akt II K 156/19

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 13 lipca 2020 roku, sygn. akt VIII K 1141/19

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 15 marca 2021 roku, sygn. akt II K 252/20

odpis wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 12 stycznia 2022 roku, sygn. akt II K 116/21

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 04 lutego 2022 roku, sygn. akt II K 834/21

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 11 maja 2022 roku, sygn. akt II K 298/21

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 12 grudnia 2022 roku, sygn. akt II K 180/22

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

pismo kuratora z dnia 09 lutego 2023 roku

- nie budziły wątpliwości w zakresie ich treści,

- ich prawdziwość nie była kwestionowana w toku postępowania

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla
ustalenia faktów)

Lp. faktu
z pkt 1.2.1
albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo
wyrok łączny, data wydania
wyroku albo wyroku łącznego
i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

1.

wyrok łączny Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 12 stycznia 2022 roku, sygn. akt II K 116/21

kara łączna 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym

2.

wyrok Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 04 lutego 2022 roku, sygn. akt II K 834/21

kara 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieopłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin

3.

wyrok Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 12 grudnia 2022 roku, sygn. akt II K 180/22

kara 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieopłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 35 godzin w stosunku miesięcznym

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Na wstępie należało ustalić, jaki porządek prawny powinien być uwzględniany w niniejszej sprawie.

Z dniem 24 czerwca 2020 roku zmianie uległ bowiem stan prawny w zakresie warunków wydawania wyroku łącznego. W myśl art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...)19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...)19 (Dz.U. 2020 poz. 1086), przepisy rozdziału IX ustawy Kodeks Karny, w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Przenosząc to na grunt sprawy J. K. stwierdzić należy, że wyrok w sprawie wymienionej w pkt. 1 (w części 1. Ustalenie faktów) został wydany przed dniem 24 czerwca 2020 roku, a pozostałe wyroki po tej dacie.

Zwrócić należy uwagę także na regułę zawartą w art. 4 § 1 kk. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. W przypadku J. K. czyny w wyrokach wymienionych w pkt 1, 2 (w części 1. Ustalenie faktów) zostały popełnione przed dniem 24 czerwca 2020 roku.

Wobec powyższego, Sąd musiał ocenić, którą ustawę zastosować w zakresie ewentualnego orzeczenia kary łącznej - kierując się kryterium ustawy względniejszej. Sąd dokonywał oceny z punktu widzenia sytuacji prawnej skazanego i uregulowań dotyczących kary łącznej w brzmieniu do dnia 23 czerwca 2020 roku i w brzmieniu od dnia 24 czerwca 2020 roku.

Zgodnie z art. 85 § 1 i 2 kk – w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 czerwca 2020 roku - podstawą orzeczenia kary łącznej są nie tylko wymierzone, ale podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 kk, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, za które wymierzono kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu.

Wskazać należy, że kary orzeczone wyrokami w sprawach I-III objęte były wyrokiem łącznym w sprawie II K 116/21. Wyrokiem tym rozważono wszystkie skazania do dnia wyrokowania, tak więc w tym zakresie zachodzi powaga rzeczy osądzonej. Obecnie w przypadku skazanego istnieje możliwość połączenia - podlegających wykonaniu - kar ograniczenia wolności, tj.:

a)  kary łącznej 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności orzeczona wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 12 stycznia 2022 roku, sygn. akt II K 116/21

b)  kary 8 miesięcy ograniczenia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 04 lutego 2022 roku, sygn. akt II K 834/21

c)  kary 10 miesięcy ograniczenia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 12 grudnia 2022 roku, sygn. akt II K 180/22.

Żadna z w/w kar ograniczenia wolności nie została wykonana przez skazanego. Jednocześnie wskazać należy, że przepisy uprzednio obowiązujące nie przewidywały możliwości łączenia kary ograniczenia wolności z karą pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania – albowiem kara ta nie ma ,,statusu kary podlegającej wykonaniu”. Wskazać należy na wydane w obowiązującym wówczas stanie prawnym postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 listopada 2019 r., sygn.. I KZP 8/19 (LEX nr 2769777): Przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego - w aktualnie obowiązującym brzmieniu - nie pozwalają na orzeczenie kary łącznej w oparciu o karę ograniczenia wolności oraz karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, dopóki sąd nie zarządzi wykonania tej ostatniej, nadając jej w ten sposób status kary podlegającej wykonaniu.

Dokonując analizy pod kątem przepisów obowiązujących od dnia 24 czerwca 2020 roku, stwierdzenia wymaga, że zgodnie z art. 85 § 1 kk, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Art. 87 § 1 kk, w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

Art. 89 § 1b kk, Sąd orzeka karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, przyjmując, że miesiąc kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania równa się 15 dniom kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

Wskazać należy, że kary orzeczone wyrokami w sprawach I-III objęte były wyrokiem łącznym w sprawie II K 116/21. Wyrokiem tym rozważono wszystkie skazania do dnia wyrokowania, tak więc w tym zakresie zachodzi powaga rzeczy osądzonej. Po dokonaniu analizy sytuacji skazanego, Sąd uznał, że w zbiegu realnym pozostają przestępstwa orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 04 lutego 2022 roku, sygn. akt II K 834/21 i wyrokiem Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 11 maja 2022 roku, sygn. akt II K 298/21. Łączeniu podlegałaby zatem:

a)  kara 8 miesięcy ograniczenia wolności, wynosząca po dokonaniu przeliczenia zgodnie z art. 87 § 1 kk

b)  kara 1 roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat.

W tym miejscu przywołać należy wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 czerwca 2019 roku, w sprawie sygn. akt P 20/17, w którym stwierdził, że art. 87 § 1 kk w zakresie, w jakim nakłada na sąd obowiązek połączenia kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności oraz wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności po dokonaniu zmiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności, jest niezgodny z art. 45 ust. 1 i art. 175 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W powyższym zakresie przepis ten utracił moc z dniem 18 czerwca 2019 roku. Konsekwencją tego wyroku jest brak obligatoryjności w łączeniu w karę łączną pozbawienia wolności zbiegających się kar pozbawienia i ograniczenia wolności. Kary te mogą podlegać połączeniu w karę łączną pozbawienia wolności (wówczas na tę karę przelicza się karę ograniczenia wolności według wskazań określonych w tym przepisie), ale także - uwzględniając okoliczności konkretnej sprawy - sąd może też od takiego zabiegu odstąpić. W każdej sytuacji winien więc analizować, czy w realiach danej sprawy należy dokonać połączenia kar pozbawienia wolności z karami ograniczenia wolności i orzec karę łączną pozbawienia wolności, czy też odrębnie orzec kary łączne pozbawienia wolności i ograniczenia wolności, jeśli zachodzą po temu warunki.

W niniejszej sprawie skazany dotąd nie przystąpił do wykonywania kary ograniczenia wolności ale na terminie rozprawy w dniu 30 listopada 2022 roku oświadczył, że chce przystąpić do wykonywania kar ograniczenia wolności. W przypadku zaś zastosowania przepisów obowiązujących od dnia 24 czerwca 2020 roku konieczne byłoby, po połączeniu wyżej wskazanych kar, orzeczenie wobec J. K. bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Mając na uwadze powyższe, Sąd doszedł zatem do przekonania, że w realiach niniejszej sprawy nie należy dokonać połączenia kary ograniczenia wolności z karą pozbawienia wolności. Zatem na podstawie przepisów obowiązujących do dnia 24 czerwca 2020 roku brak jest podstaw do wydania wyroku łącznego.

Wobec powyższego w ocenie Sądu ustawą względniejszą dla skazanego jest Kodeks karny w brzmieniu przed 24 czerwca 2020 roku. Możliwe jest bowiem połączenie wszystkich orzeczonych wobec skazanego kar ograniczenia wolności, które dotąd nie zostały wykonane.

4. WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Zgodnie z art. 85a kk, orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Zgodnie z art. 86 § 1 kk – w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 czerwca 2020 roku Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. W myśl § 4, zasady wymiaru kary łącznej określone w § 1-3 stosuje się odpowiednio, jeżeli przynajmniej jedną z kar podlegających łączeniu jest już orzeczona kara łączna.

W tej sytuacji, stwierdzić należy, że kara łączna możliwa do wymierzenia wobec J. K., na podstawie przepisów uprzednio obowiązujących, mieści się w granicach od kary 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności do 2 lat ograniczenia wolności.

Przystępując do wymiaru kary łącznej wobec skazanego w ramach wskazanych granic, Sąd miał na uwadze, że wymierzając karę łączną uwzględnić należy także związek podmiotowo - przedmiotowy zachodzący między poszczególnymi przestępstwami. Im bardziej jest on ścisły, tym bardziej powinno się stosować zasadę absorpcji poszczególnych kar. Przez związek ten należy rozumieć podobieństwo rodzajowe zbiegających się przestępstw, motywację, czas i miejsce popełnienia każdego z nich.

Analiza związku podmiotowo-przedmiotowego w niniejszej sprawie nie pozwala na przyjęcie, że był to związek ścisły. Zważyć należy, że przestępstwa zostały popełnione na przestrzeni ok. 3 lat. Nie zachodził między nimi ścisły związek miejscowy, zostały popełnione w różnych miejscach. Czyny skierowane były jednak generalnie przeciwko temu samemu dobru.

Odnosząc powyższe do granic kary łącznej, zważywszy na okoliczności niniejszej sprawy, Sąd uznał, że zasadna jest ocena, że kara łączna powinna być wymierzona J. K. z zastosowaniem zasady– w maksymalnym wymiarze 2 lat. Sąd miał na uwadze potrzebę uwzględnienia prewencyjnego oddziaływania kary, tak w znaczeniu prewencji indywidualnej, jak i ogólnej. Skazany jest osobą, która nie wyciągnęła żadnych konstruktywnych wniosków ze swoich sprzecznych z prawem działań i dotychczasowego stylu życia.

Analiza całokształtu wskazanych okoliczności, doprowadziła zatem Sąd do przekonania, że przy zastosowaniu wobec J. K. powinna być wymierzona kara łączna 2 lat ograniczenia wolności. Orzeczenie kary łącznej nie może stanowić dla skazanego swoistej premii, niwecząc cele jakie przyświecały sądom wymierzającym poszczególne kary jednostkowe. W ocenie Sądu, wymierzona kara łączna spełni swe cele wychowawcze i zapobiegawcze wobec sprawcy, który nie wyciągał konstruktywnych wniosków z orzekanych wyroków i dopuszczał się kolejnych występków. J. K. powinien zrozumieć niewłaściwość i bezprawność swych czynów i ponieść odpowiednie konsekwencje prawne.

Zgodnie z art. 86 § 3 kk, wymierzając karę łączną ograniczenia wolności, sąd określa na nowo obowiązki lub wymiar potrącenia, o których mowa w art. 34 § 1a, a także może nałożyć na sprawcę obowiązki wymienione w art. 72 § 1 pkt 2-7a, jak również orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7.

W przypadku J. K. zasadne było orzeczenie obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym. Nadto Sąd na podstawie art. 86 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 4 kk zobowiązał skazanego do wykonywania pracy zarobkowej, a na podstawie art. 86 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązał skazanego do powstrzymywania się od używania środków odurzających – co wzmocni oddziaływanie kary.

5. WYMIAR ŚRODKA KARNEGO

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

6. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU ŁĄCZNYM

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania,
zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

V

VII

W związku z tym, że nie zachodziły przesłanki do połączenia środków karnych i kompensacyjnych, na podstawie art. 576 § 1 kpk, pozostawiono je do odrębnego wykonania.

Na podstawie art. 572 kpk Sąd umorzył postępowanie w pozostałym zakresie z uwagi brak warunków do wydania wyroku łącznego.

Zgodnie z art. 577 kpk, w wyroku łącznym należy, w miarę potrzeby, wymienić okresy zaliczone na poczet kary łącznej. W związku z tym, Sąd na poczet orzeczonej kary łącznej ograniczenia wolności zaliczył skazanemu:

- okres zatrzymania w sprawie II K 252/20 Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie w dniach od 2 października 2020 roku godz. 23:10 do 3 października 2020 roku godz. 10:20 jako 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności, przyjmując, że 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny 2 dniom kary ograniczenia wolności;

- okres zatrzymania w sprawie II K 180/22 od 30 lipca 2022 roku godz. 23:10 do 31 lipca 2022 roku godz. 14:20 jako 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności, przyjmując, że 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny 2 dniom kary ograniczenia wolności.

7. KOSZTY PROCESU

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII

VIII

Sąd zasądził od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie na rzecz adw. A. D. kwotę 531,36 zł tytułem wynagrodzenia za obronę wykonywaną z urzędu, w tym VAT w stawce 23 % od tego wynagrodzenia, mając na uwadze stawkę przewidzianą w § 11 ust. 5 w zw. z § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 z dnia 2015.11.05), w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 2022 roku (sygn. SK 78/21; Dz. U. z 2022 r. poz. 2790).

I. 

Z uwagi na sytuację majątkową J. K., Sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił skazanego od zapłaty wydatków, którymi obciążył Skarb Państwa.

8. PODPIS