Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 124/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

D. D.

w okresie od 22 do 27 grudnia 2022 roku w dotąd nieustalonym miejscu ze skutkiem w W. woj. (...)- (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem S. K. w łącznej kwocie 950 zł w ten sposób, że wprowadził pokrzywdzoną w błąd co do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej polegającej na pomocy osobom zadłużonym oraz co do posiadanych ku temu możliwości konsolidacji zadłużenia, a następnie pobrał od pokrzywdzonej środki pieniężne w łącznej wysokości 950 zł jako koszty obsługi i zawartej umowy pomocy w zadłużeniu się nie wywiązał, działając na szkodę S. K.,

w okresie od 29 listopada 2022 do 22 grudnia 2022 roku w dotąd nieustalonym miejscu ze skutkiem w P. woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. W. w łącznej kwocie 1000 zł w ten sposób, że wprowadził pokrzywdzoną w błąd co do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej polegającej na pomocy osobom zadłużonym oraz co do posiadanych ku temu możliwości konsolidacji zadłużenia, a następnie pobrał od pokrzywdzonej środki pieniężne w łącznej wysokości 1000 zł jako koszty obsługi i z zawartej umowy pomocy w zadłużeniu się nie wywiązał, działając na szkodę J. W.,

z tym ustaleniem, że stanowią jedno przestępstwo, to jest występek z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Najpóźniej 29 listopada 2022 roku D. D. na portalu społecznościowy F. wystawił post, w którym podał, że prowadzi działalność polegającą na pomocy osobom zadłużonym poprzez konsolidacje ich zadłużenia pod firmą Kancelaria Pomocy (...). Do kontaktu wskazał numer (...). Faktycznie D. D. nie prowadził takiej działalności.

Ogłoszenie D. D. umieszczone na portalu F. znalazła J. W.. Za pomocą aplikacji M. skontaktowała się z D. D., który podał jej, że biuro firmy mieści się w P., ul (...), (...)-(...) P., NIP (...), REGON: (...).

J. W. kontaktowała się z D. D. telefonicznie na numer (...) bądź na adres e-mail (...)

D. D. poinformował J. W. SMS-em o zasadach nawiązania współpracy. Wskazał, iż opłata startowa wynosi 350 zł i że po jej uiszczeniu, otrzyma e-maila z dokumentami, które po wypełnieniu należy odesłać. Następnie po odesłaniu wypełnionych dokumentów zostaną one przekazane prawnikowi, który zajmie się jej sprawą.

W dniu 29 listopada 2022 roku J. W. dokonała przelewu kwoty 350 złotych na rachunek bankowy podany przez D. D. o numerze (...).

D. D. przesłał J. W. dokumenty wskazujące na to, że zostały one przygotowane przez Kancelarię Pomocy Dłużnikom sp. z o.o. z siedzibą w P., które po wypełnieniu J. W. odesłała.

Następnie D. D. poinformował J. W. o konieczności uiszczenia kolejnej opłaty, wskazując jednocześnie, że jak najszybsza wpłata umożliwi jej skorzystanie z programu promocyjnego, obniżonej opłaty za prowadzenie spraw dotyczących oddłużenia.

J. W. 15 grudnia 2022 roku dokonała przelewu w kwocie 200 złotych, 21 grudnia 2022 roku w kwocie 250 złotych i 22 grudnia 2022 roku w kwocie 200 złotych na wyżej podany rachunek bankowy.

W połowie grudnia 2022 roku ogłoszenie D. D. umieszczone na portalu F. znalazła również S. K.. Na podany numer (...) wysłała wiadomość SMS z prośbą o kontakt.

W dniu 17 grudnia 2022 roku ze wskazanego powyżej numeru telefonu D. D. przesłał wiadomość SMS, w której poinformował ją o zasadach nawiązania współpracy. Wskazał, iż opłata startowa wynosi 350 zł. Po jej uiszczeniu zostaną wysłane do niej dokumenty, które po wypełnieniu należy odesłać. Wskazał również, że łączne koszty obsługi sprawy zadłużenia wyniosą 1850 złotych, chyba że skorzysta z promocji i do końca grudnia wpłaci łącznie kwotę 950 złotych, wówczas koszty zamkną się w tej kwocie.

W dniu 22 grudnia 2022 roku S. K. dokonała przelewu kwoty 350 złotych na rachunek bankowy podany przez D. D. o numerze (...), a w dniu 27 grudnia 2023 roku kwoty 600 złotych.

Po uiszczeniu ostatniego z przelewów, z uwagi na brak informacji o dalszym biegu sprawy J. W. jak i S. K. próbowały skontaktować się z D. D., ten jednak nie odbierał telefonu, nie odpowiadał również na wiadomości, jak i e-maile.

Wówczas zarówno J. W. jak i S. K. skontaktowały się z Kancelarią Pomocy Dłużnikom sp. z o.o. w P.. Uzyskały tam informację, że D. D. nie jest pracownikiem kancelarii, żaden z jej pracowników nie korzysta z numeru (...), a rachunek bankowy, na który dokonywały wpłat również nie należy do spółki.

W toku postępowania ustalono, że numer (...) należy do D. D. a rachunek bankowy o numerze (...) należy do matki D. D. A. D., ale był użytkowany wyłącznie przez D. D..

wyjaśnienia oskarżonego D. D. w części

zeznania świadka S. K.

zeznania świadka J. W.

zeznania świadka J. B. (1)

zeznania świadka A. D.

dokumentacja operatora (...) S.A.

dokumentacja bankowa (...) S.A.

wydruk wiadomości

zawiadomienie o przestępstwie z załącznikami

k. 211-212

k. 2-3 00:15:40-00:30:06 na k.252v-253v

k. 167-168 00:04:05-00:15:40 na k. 252-252v

k. 126. 00:08:56-00:23:56 na k. 237v-238

k. 60-61, k. 253v-254

k. 52a

k. 55

k. 20-39

k.94-123

D. D. posiada obywatelstwo polskie, legitymuje się wykształceniem zawodowym, z zawodu jest operatorem maszyn skrawających (...), nie pracuje, nie posiada dochodu, jest kawalerem, nie ma dzieci, nie ma majątku, nie był i nie jest leczony psychiatrycznie.

Nie był uprzednio karany.

dane osobowe podane przez oskarżonego

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k.211-211v

k.193

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego D. D. w części

Na wiarę zasługują wyjaśnienia oskarżonego w zakresie zgodnym z ustaleniami faktycznymi poczynionymi w niniejszej sprawie.

Oskarżony D. D. przyznał się do zarzucanego mu czynu, nie kwestionował tego, że wstawił na portalu społecznościowym post, w którym podał, że prowadzi działalność polegającą na pomocy osobom zadłużonym poprzez konsolidacje ich zadłużenia pod firmą Kancelaria Pomocy (...). Potwierdził, że kontaktowały się z nim pokrzywdzone S. K. i J. W..

Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie znajdują odzwierciedlenie zarówno w zeznaniach przesłuchanych w niniejszej sprawie świadków, jak i pozostałym materiale dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny.

1.1.1.

zeznania świadka J. W.

zeznania świadka

S. K.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania pokrzywdzonych J. W. i S. K. w całości, bowiem są one konsekwentne i logiczne, uzupełniają się wzajemnie, a ponadto znajdują potwierdzenie w szczególności w wydrukach wiadomości, dokumentacji bankowej z (...) S.A. oraz operatora (...) S.A, jak również w zeznaniach J. B. (2).

Pokrzywdzone w sposób szczegółowy przedstawiły zarówno okoliczności dotyczące nawiązania kontaktu z oskarżonym, przedstawionej przez niego oferty, jak również z ostatecznym brakiem jej realizacji.

Zeznania te w sposób niebudzący wątpliwości wykazały, iż pokrzywdzone został wprowadzony w błąd, co w konsekwencji doprowadziło do niekorzystnego rozporządzenia ich mieniem.

1.1.1.

zeznania świadka J. B. (2)

Zeznania świadka J. B. (2) zasługują na danie im wiary, bowiem korespondowały z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym i nie budziły wątpliwości Sądu. Brak w zeznaniach tego świadka elementów świadczących o konfabulacji czy próbie manipulowania faktami.

Świadek potwierdził, że J. W. i S. K. poinformowały o opisanych w akcie oskarżenia zdarzeniach Kancelarię Pomocy Dłużnikom sp. z o.o. z siedzibą w P., że D. D. nigdy nie był pracownikiem Kancelarii, jak również że żaden z pracowników nie korzystał z numeru (...) oraz że rachunek bankowy, na który dokonały pokrzywdzone przelewów nie należy do spółki.

Świadek w pełni obiektywnie i szczerze opisał w swoich zeznaniach tylko i wyłącznie to, co jest mu rzeczywiście wiadome w sprawie. Nie ujawniły się w sprawie żadne okoliczności, które mogłyby podważać jego wiarygodność. Jest to osoba obca dla oskarżonego, nie mająca powodów, aby bezpodstawnie go obciążać.

1.1.1.

zeznania świadka A. D.

Sąd uznał również za wiarygodne zeznania świadka A. D. matki oskarżonego , ponieważ były logiczne i spójne oraz korelowały z zebranym i uznanym za wiarygodny materiałem dowodowym.

Świadek potwierdziła, że na prośbę syna zawarła umowę rachunku bankowego w (...) o numerze (...) i że wyłącznie syn z niego korzystał, że syn posługuje się numerem (...) oraz że korzystają w domu z Internetu założonego przez syna.

1.1.1.

1.1.1.

1.1.1.

1.1.1.

1.1.4

dokumentacja operatora (...) S.A.

dokumentacja bankowa (...) S.A.

wydruk wiadomości

zawiadomienie o przestępstwie z załącznikami

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Nie budziły wątpliwości w zakresie ich treści, ich prawdziwość nie były kwestionowana w toku postępowania.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1, 1.1.2

wyjaśnienia D. D. w części

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w których wskazał, iż na portalu (...) znalazł pracę, która polegała na pozyskiwaniu klientów dla „Kancelarii (...) że prowadził ze zgłaszającymi się osobami rozmowy telefoniczne, odczytywał formułkę otrzymaną od pracodawcy oraz że część z wpłaconych od zainteresowanych pieniędzy przelewał na rachunek zatrudniającej go firmy.

Wyjaśnienia w tej części nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym. Z zeznań J. B. (2) jednoznacznie wynika, że spółka Kancelaria (...) sp. z o.o. w P. nie współpracowała z oskarżonym, a oskarżony posługiwał się jedynie dokumentami, które zawierały tylko część prawidłowych danych spółki, w tym NIP, REGON, adres. Dokumenty były również opatrzone nagłówkiem, stopką oraz logo spółki, błędnie wskazano jednak dane osobowe prezesa spółki. Pokrzywdzone natomiast zgodnie zeznały, że oskarżony kontaktował się z nimi głównie za pomocą wiadomości SMS bądź mailowo, co znajduje również potwierdzenie z załączonych wydrukach wiadomości. Natomiast dokonanie przez oskarżonego przelewów na rzecz rzekomego pracodawcy nie znajduje potwierdzenia w historii operacji na rachunku numer (...) przesłanej przez (...).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego we wskazanym zakresie, bowiem materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie na to, że doprowadził on do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. W. i S. K. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Jego wyjaśnienia stanowią w ocenie Sądu wyłącznie linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej lub umniejszenia winy.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

1

D. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 286 § 1 kk kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Najpóźniej w dniu 29 listopada 2023 roku D. D. na portalu F. wstawił post, w którym podał nieprawdziwą informację, że prowadzi działalność polegającą ma pomocy osobom zadłużonym poprzez konsolidacje zadłużenia pod firmą Kancelaria Pomocy (...). Jego ogłoszeniem zainteresowała się najpierw J. W., a następnie S. K.. Obie skontaktowały się z nim przez wiadomości SMS na wskazany w ogłoszeniu numer telefonu. Oskarżony wprowadził w błąd pokrzywdzone podając, że prowadzi działalność polegająca na pomocy osobom zadłużonym, dlatego przelały one na podane przez niego konto: J. W. 1000 złotych a S. K. 950 złotych celem obsługi konsolidacji zadłużenia. Mimo to D. D. nie wywiązał się z umowy. Przestał odpowiadać na wiadomości SMS i e-maile, jak również nie odbierał teflonu.

Bezsprzecznie wykonanie przelewów przez pokrzywdzone stanowiło niekorzystne rozporządzenie ich mieniem. Niewątpliwe, gdyby pokrzywdzone wiedziały, że oskarżony nie prowadzi działalności polegającej na pomocy osobom pokrzywdzonym, nie dokonałyby przelewu opłaty.

Oszustwo może być popełnione tylko umyślnie, a przy tym stanowi przestępstwo kierunkowe, znamienne celem, którego treścią jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca powinien obejmować wszystkie znamiona oszustwa zamiarem bezpośrednim (post. SN z 4.1.2011 r., III KK 181/10, OSNKW 2011, Nr 3, poz. 27; wyr. SN z 14.1.2004 r., IV KK 192/03, Prok. i Pr. – wkł. 2004, Nr 9, poz. 5).

Oszustwo jest przestępstwem materialnym, na co wskazuje znamię czynnościowe "doprowadza". Dokonanie oszustwa następuje zatem dopiero z chwilą niekorzystnego rozporządzenia mieniem (wyr. SN z 15.11.2002 r., IV KKN 618/99, Prok. i Pr. – wkł. 2003, Nr 6, poz. 7), które pozostaje w związku przyczynowym z oszukańczymi metodami postępowania sprawcy (wyr. SN z 19.7.2007 r., V KK 384/06, KZS 2008, Nr 1, poz. 28; wyr. SA w Łodzi z 12.8.2014 r., II AKa 142/14, L.).

Między działaniami oskarżonego a pokrzywdzonych zachodził związek przyczynowy. Gdyby pokrzywdzone nie działały w błędzie i w zaufaniu do deklaracji D. D., z pewnością nie zdecydowałaby się na uiszczenie opłaty. Wobec powyższego, oskarżony bezsprzecznie wyczerpał znamiona przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 kk.

Strona podmiotowa wymaga zachowania zamiaru bezpośredniego kierunkowego, a więc działanie sprawcy musi być celowe, zmierzające do uzyskania bezprawnej korzyści majątkowej. O zamiarze niewywiązania się z zaciąganego zobowiązania świadczyć mogą jednak różne okoliczności obiektywne, istniejące w chwili składania zamówienia przez sprawcę lub w chwili uzyskania określonego świadczenia. (Art. 286 KK red. Stefański 2018, wyd. 4/Oczkowski)

Bezsprzecznie D. D. działał z zamiarem bezpośrednim kierunkowym. Oskarżony bez wątpienia chciał popełnić zarzucony mu czyn. Od samego początku intencją oskarżonego było uzyskanie środków pieniężnych. W ocenie Sądu, kompleksowa ocena okoliczności towarzyszących „współpracy” z J. W. i S. K. dają podstawę do przyjęcia, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z oszustwem.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie należało przyjąć, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynów w warunkach, o których mowa w art. 12 § 1 kk. Nie ulega wątpliwości, że D. D. działał w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru.

W niniejszej sprawie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające bezprawność oraz winę, a zatem oskarżonemu można zasadnie można było przypisać sprawstwo w odniesieniu do dokonanego przez niego występku.

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

D. D.

1-6

1.

2

3.

4.

5.

I, II

I, II

I, II

I, II

I, II

I, II

W pierwszej kolejności wskazać trzeba, że z uwagi na fakt, że w czasie orzekania obowiązują zmienione przepisy Kodeksu Karnego inne niż te, które obowiązywały w chwili popełnienia czynów objętych niniejszym postępowaniem, Sąd zastosował – na podstawie art. 4 § 1 kk – przepisy Kodeksu karnego obowiązujące do dnia 30 września 2023 roku – jako względniejsze dla oskarżonego.

Sąd ważąc wobec oskarżonego wymiar kary kierował się dyrektywami wskazanymi w treści przepisu art. 53 kk i miał na względzie stopień społecznej szkodliwości, bacząc przy tym by dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oskarżonego, a także treścią art. 57b kk zgodnie z którym skazując za przestępstwo określone w art. 12 § 1 sąd wymierza karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia do podwójnej wysokości górnej granicy ustawowego zagrożenia. Sąd miał także na względzie cele zapobiegawcze i wychowawcze kary, jak też dyrektywy w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Przestępstwo określone w art. 286 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Sąd w obliczu ustalenia, że sprawca popełnił przestępstwo ciągłe, jest obowiązany wymierzyć karę powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia i nie jest władny zejść poniżej tego progu. Nie jest tu również władny do zastosowania art. 37a kk (orzeczenia w miejsce kary pozbawienia wolności – kary grzywny bądź kary ograniczenia wolności).

Mając na uwadze powyższa Sąd wymierzył oskarżonemu karę 8 miesięcy pobawienia wolności (w wyroku sąd w wyniku oczywistej omyłki pisarskiej nie prawidło określił liczbą zapis wymiaru kary na 6 miesięcy).

Orzeczona kara 8 miesięcy pozbawienia wolności spełni cele wychowawcze i zapobiegawcze względem oskarżonego. Kierując się wyżej wymienionymi przesłankami przyjęto, że orzeczona kara będzie stanowiła dolegliwość adekwatną do popełnionego czynu, uświadomi oskarżonemu jego społeczną szkodliwość oraz skłoni go do przestrzegania porządku prawnego. W ocenie Sądu wysokość wymierzonej kary jest zasadna i adekwatna do całokształtu okoliczności ujawnionych w sprawie i odpowiada wymogom prewencji ogólnej, spełniając potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd wymierzając karę miał na uwadze znaczny stopień winy oskarżonego. Oskarżony jest osobą dorosłą, nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości co do jego poczytalności, wobec czego w czasie czynu mógł w pełni rozpoznać jego znaczenie i pokierować swoim postępowaniem.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd miał na uwadze dyrektywy określone w art. 115 § 2 kk. Sąd uznał, że stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego jest znaczny.

Sąd uwzględnił przede wszystkim: wysokość powstałej szkody i związaną z tym motywację (uzyskanie korzyści majątkowej), pokrzywdzenie czynem dwóch osób, popełnienie czynu z zamiarem bezpośrednim oraz to że oskarżony wykorzystał trudną sytuację finansową pokrzywdzonych, nakłaniał pokrzywdzone do skorzystania z programu promocyjnego, zapłacenia opłaty na jego rzecz zamiast wymagalnych zobowiązań.

Sąd jako okoliczność łagodzącą potraktował uprzednią niekaralność oskarżonego oraz młody wiek oskarżonego.

Zgodnie z art. 69 § 1 kk, zawieszając D. D. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd zważył na to, że jej wymiar nie przekracza 1 roku, w czasie popełnienia przestępstw oskarżony nie był skazany na karę pozbawienia wolności oraz że jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Sąd miał na uwadze także przesłanki wskazane w art. 69 § 2 kk. Sąd wyraża przekonanie, że wykonanie kary bezwzględnej pozbawienia wolności nie jest niezbędne dla resocjalizacji oskarżonego. W ocenie Sądu, D. D. nie można uznać za osobę, która wchodzi stale w konflikt z prawem i wymaga izolacji z uwagi na stwarzane niebezpieczeństwo. Co więcej, warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności nie oznacza, że oskarżony pozostanie bezkarny. W przypadku nieprawidłowego przebiegu wyznaczonego okresu próby, zawsze będzie można zarządzić wykonanie oskarżonemu kary pozbawienia wolności. W ocenie Sądu, sam fakt skazania oraz możliwość zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności skłoni oskarżonego do przemyślenia swego postępowania oraz do powrotu na drogę poszanowania porządku prawnego.

Na podstawie art. 70 § 2 kk Sąd wyznaczył okres próby na 2 lata (w wyroku sąd w wyniku oczywistej omyłki pisarskiej nie prawidło określił liczbą zapis okresu próby na 3 lata). W ocenie Sądu, wskazany okres próby będzie wystarczający do osiągnięcia celu instytucji probacji, jak również pozwoli zweryfikować trafność prognozy kryminologicznej postawionej wobec oskarżonego, a jednocześnie skontrolować postawę i zachowanie oskarżonego w tym czasie

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 4 kk Sąd zobowiązał oskarżonego do wykonywania pracy zarobkowej.

Ustabilizowanie życia zawodowego będzie służyło pozytywnemu przebiegowi okresu próby w przypadku oskarżonego.

D. D. jest młodocianym sprawcą, a zatem na podstawie art. 73 § 2 kk oddanie go w wyznaczonym okresie próby pod dozór kuratora sądowego było obligatoryjne, bezwzględnie wzmoży to kontrolę zachowania oskarżonego.

Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz S. K. kwoty 950 złotych, a na rzecz J. W. kwoty 1000 złotych. Pokrzywdzone dotąd nie uzyskały zwrotu wpłaconych pieniędzy.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5.

Mając na uwadze sytuację majątkową oskarżonego, Sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił go w całości od ponoszenia kosztów sądowych, a wydatkami poniesionymi w sprawie obciążył Skarb Państwa.

8. PODPIS