Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie

UZASADNIENIE

K. M. (1) prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) K. M. (1), (...)/67 , (...)-(...) B.. Jednym z przedmiotów działalności jest działalność rozrywkowa. K. M. (1) nie posiada i nie posiadał koncesji na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach wymaganego na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych a posiadane przez niego automaty do gier nie zostały zarejestrowane na podstawie art. 23a ust. 3 ustawy.

B. Ś. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...).H.U. B. Ś.. W ramach działalności gospodarczej prowadzi Bar (...) w lokalu przy ul. (...) w W., który wynajmuje od M. Z. (1) i M. Z. (2). B. Ś. na podstawie umowy z dnia 01 sierpnia 2013 roku wynajął K. M. (1), prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...) K. M. (1) w w/w lokalu powierzchnię 2 m ², na której miały zostać ustawione urządzenia rozrywkowe. Do lokalu wstawiono cztery automaty: H. S. P., typ video, nr 116 H., Silver S., typ video, nr 1/SS, H. S., typ video oraz bez nazwy, typ video.

Dowód:

- kserokopia umowy najmu lokalu użytkowego (k. 30-31)

- kserokopia umowy najmu (k. 37)

W dniu 10 grudnia 2014 roku funkcjonariusze Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T. przeprowadzili kontrolę w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych w w/w lokalu. Funkcjonariusze Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T. podczas kontroli, przeprowadzonej w obecności A. P. - pracownicy lokalu, ujawnili cztery automaty: H. S. P., typ video, nr 116 H., Silver S., typ video, nr 1/SS, H. S., typ video, oznaczony w celu identyfikacji samoprzylepną plombą z nadrukiem ,,Godło RP, Urząd Celny w T., nr (...)” oraz bez nazwy, typ video, oznaczony w celu identyfikacji samoprzylepną plombą z nadrukiem ,,Godło RP, Urząd Celny w T., nr (...)”. Były one podłączone do zasilania energią elektryczną. Na jednym z automatów – bez nazwy, grę w chwili wszczęcia kontroli prowadził M. S..

Funkcjonariusze Referatu Dozoru dokonali oględzin zewnętrznych automatów. Były one wyposażone w elementy konstrukcyjne występujące w automatach do gier hazardowych. Stwierdzono, że urządzenia te posiadają konstrukcję z elementami elektronicznymi i elektromechanicznymi, pulpity do sterowania grą, wyświetlacze elektroniczne, wrzutnię monet, akceptor banknotów.

Dokonano eksperymentu procesowego na przedmiotowych urządzeniach. Wykazał on, że gry na tych urzędnikach mają charakter losowy, tj. ich wynik jest niezależny od zręczności grającego, a od układów elektronicznych sterujących grami. Stwierdzono, że urządzane na nich gry wypełniają definicję gier na automatach określoną w art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych. Jej wynik jest bowiem niezależny od zręczności grającego, a od układów elektronicznych sterujących grami.

Ustalono, że na adres lokalu żaden podmiot nie posiada zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie urządzania gier na automatach o niskich wygranych, a przede wszystkim stosownego zezwolenia lub koncesji na urządzenie gier na automatach oraz że ujawnione automaty nie posiadają poświadczenia rejestracji

W wyniku kontroli funkcjonariusze Referatu Dozoru zajęli w/w automaty. Urządzenia zostały zatrzymane na potrzeby niniejszego postępowania.

Dowód:

- zeznania świadka A. P. (00:24:18-00:31:54 na k. 605-605v)

- zeznania świadka M. S. (k. 11v, 00:14:24-00:24:18 na k. 604v-605)

- zeznania świadka B. Ś. (k. 34v, 00:03:59-00:13:30 na k.619v-620)

- zeznania świadka J. W. (k. 164v, k. 314v, 00:31:54-00:44:59 na k. 605v-606)

- protokół z kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych (k. 2-5)

- płyta dvd z nagraniem eksperymentu (k. 6)

- protokół zatrzymania rzeczy (k. 7-8)

- protokół oględzin rzeczy (k. 9-10, k. 44-47v)

Zatrzymane urządzenia zostały również poddane ekspertyzie przez biegłego sądowego z zakresu informatyki. Z opinii biegłego wynika między innymi, że gry na nich mają charakter losowy, końcowy układ symboli na bębnach nie zależy od zręczności gracza. Nadto gry maja charakter komercyjny – rozpoczęcie gry wymaga zasilenia automatu pieniędzmi, prowadzone są za środki pieniężne, którymi zasila się automat; po wykorzystaniu wszystkich dostępnych środków automat uniemożliwia dalszą grę. Gry wyczerpują definicję gier na automatach z ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych.

Dowód:

- opinie biegłego z zakresu informatyki (k. 53-71, k. 82-87)

A. D. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...). W ramach działalności gospodarczej prowadzi Bar w lokalu na (...) w (...). A. D. wynajęła K. M. (1), prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...) K. M. (1) powierzchnię w w/w lokalu, na której miał ustawić on urządzenia rozrywkowe. Do lokalu zostały wstawiono trzy automaty: H. bez nazwy, H. S. P. nr 447 H. oraz trzeci bez nazwy.

W dniu 12 grudnia 2014 roku funkcjonariusze Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T. przeprowadzili kontrolę w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych w w/w lokalu. Funkcjonariusze Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T. podczas kontroli, przeprowadzonej w obecności R. T. - pracownicy lokalu, ujawnili trzy automaty należące doK. M. (1): H. bez nazwy, oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...), bez nazwy, oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...), H. S. P. nr 447 H.. Były one podłączone do zasilania energią elektryczną.

Funkcjonariusze Referatu Dozoru dokonali oględzin zewnętrznych automatów. Były one wyposażone w elementy konstrukcyjne występujące w automatach do gier hazardowych. Stwierdzono, że urządzenia te posiadają konstrukcję z elementami elektronicznymi i elektromechanicznymi, pulpity do sterowania grą, wyświetlacze elektroniczne, wrzutnię monet, akceptor banknotów.

Dokonano eksperymentu procesowego na przedmiotowych urządzeniach. Wykazał on, że gry na tych urzędnikach mają charakter losowy, tj. ich wynik jest niezależny od zręczności grającego, a od układów elektronicznych sterujących grami. Stwierdzono, że urządzane na nich gry wypełniają definicję gier na automatach określoną w art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych. Jej wynik jest bowiem niezależny od zręczności grającego, a od układów elektronicznych sterujących grami.

Ustalono, że na adres lokalu żaden podmiot nie posiada zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie urządzania gier na automatach o niskich wygranych, a przede wszystkim stosownego zezwolenia lub koncesji na urządzenie gier na automatach oraz że ujawnione automaty nie posiadają poświadczenia rejestracji

W wyniku kontroli funkcjonariusze Referatu Dozoru zajęli w/w automaty. Urządzenia zostały zatrzymane na potrzeby niniejszego postępowania.

Dowód:

- zeznania świadka R. T. (k. 138v, 00:03:46-00:11:39)

- zeznania świadka J. W. (k. 164v, k. 314v, 00:31:54-00:44:59 na k. 605v-606)

- protokół z kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych (k. 122-125v)

- płyta dvd z nagraniem eksperymentu (k. 133)

- protokół zatrzymania rzeczy (k. 134-135)

- protokół oględzin rzeczy (k. 136-137, k. 210-213)

Zatrzymane urządzenia zostały również poddane ekspertyzie przez biegłego sądowego z zakresu informatyki. Z opinii biegłego wynika między innymi, że gry na nich mają charakter losowy, końcowy układ symboli na bębnach nie zależy od zręczności gracza. Nadto gry maja charakter komercyjny – rozpoczęcie gry wymaga zasilenia automatu pieniędzmi, prowadzone są za środki pieniężne, którymi zasili się automat, po wykorzystaniu wszystkich dostępnych środków automat uniemożliwia dalszą grę. Gry wyczerpują definicję gier na automatach z ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych.

Dowód:

- opinie biegłego z zakresu informatyki (k. 215-235)

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w F. prowadzi działalność gospodarczą – Stację Paliw (...), ul. (...) w W.. Na podstawie umowy z dnia 15 grudnia 2014 roku wynajęta została przez Spółkę (...), prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...) K. M. (1) powierzchnia 2 m ² w w/w lokalu, na której miał on ustawić urządzenia rozrywkowe. Do lokalu zostały wstawione trzy automaty: jeden bez nazwy oraz H. S. P. i H. S. nr HS 038.

Dowód:

- kserokopia umowy najmu (k. 282)

W dniu 16 grudnia 2014 roku funkcjonariusze Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T. przeprowadzili kontrolę w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych w w/w lokalu. Funkcjonariusze Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T. podczas kontroli przeprowadzonej w obecności M. K. – pracownika stacji paliw ujawnili trzy automaty należące do K. M. (1): bez nazwy oznaczony samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...), H. S. P. oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...) oraz H. S. nr HS 038. Były one podłączone do zasilania energią elektryczną

Funkcjonariusze Referatu Dozoru dokonali oględzin zewnętrznych automatów. Były one wyposażone w elementy konstrukcyjne występujące w automatach do gier hazardowych. Stwierdzono, że urządzenia te posiadają konstrukcję z elementami elektronicznymi i elektromechanicznymi, pulpity do sterowania grą, wyświetlacze elektroniczne, wrzutnię monet, akceptor banknotów.

Dokonano eksperymentu procesowego na przedmiotowych urządzeniach. Wykazał on, że gry na tych urzędnikach mają charakter losowy, tj. ich wynik jest niezależny od zręczności grającego, a od układów elektronicznych sterujących grami. Stwierdzono, że urządzane na nich gry wypełniają definicję gier na automatach określoną w art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych. Jej wynik jest bowiem niezależny od zręczności grającego, a od układów elektronicznych sterujących grami.

Ustalono, że na adres lokalu żaden podmiot nie posiada zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie urządzania gier na automatach o niskich wygranych, a przede wszystkim stosownego zezwolenia lub koncesji na urządzenie gier na automatach oraz że ujawnione automaty nie posiadają poświadczenia rejestracji

W wyniku kontroli funkcjonariusze Referatu Dozoru zajęli w/w automaty. Urządzenia zostały zatrzymane na potrzeby niniejszego postępowania.

Dowód:

- zeznania świadka M. K. (00:51:21-00:55:25 na k. 607)

- zeznania świadka J. W. (k. 164v, k. 314v, 00:31:54-00:44:59 na k. 605v-606)

- protokół z kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych (k. 279-281v)

- płyta dvd z nagraniem eksperymentu (k. 283)

- protokół zatrzymania rzeczy (k. 284-285)

- protokół oględzin rzeczy (k. 286-287, k. 358-359)

Zatrzymane urządzenia zostały również poddane ekspertyzie przez biegłego sądowego z zakresu informatyki. Z opinii biegłego wynika między innymi, że gry na nich mają charakter losowy, końcowy układ symboli na bębnach nie zależy od zręczności gracza. Nadto gry maja charakter komercyjny – rozpoczęcie gry wymaga zasilenia automatu pieniędzmi, prowadzone są za środki pieniężne, którymi zasili się automat, po wykorzystaniu wszystkich dostępnych środków automat uniemożliwia dalszą grę. Gry wyczerpują definicję gier na automatach z ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych.

Dowód:

- opinie biegłego z zakresu informatyki (k. 384-397, k. 408-413)

K. M. (1) prowadził w 2014 roku działalność gospodarczą pod firmą (...) K. M. (1) między innymi w lokalu Mamona przy ul. (...). S. w W.. Przedmiotowy lokal wynajął od S. P. (1). K. M. (1) do lokalu tego wstawił automat H. S. P. nr 411 H., automat bez nazwy oraz H. S. P. nr 225 HS.

Dowód:

- zeznania świadka S. P. (2) (00:55:25-01:02:35 na k. 607-607v)

- kserokopia umowy najmu (k. 451-452)

W dniu 17 grudnia 2014 roku funkcjonariusze Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T. przeprowadzili kontrolę w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych w w/w lokalu. Funkcjonariusze Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T. podczas kontroli, przeprowadzonej w obecności S. P. (1) – właściciela lokalu, ujawnili trzy automaty należące do K. M. (1): H. S. P. nr 411 H., bez nazwy oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...) oraz H. S. P. nr 225 HS. Były one podłączone do zasilania energią elektryczną

Funkcjonariusze Referatu Dozoru dokonali oględzin zewnętrznych automatów. Były one wyposażone w elementy konstrukcyjne występujące w automatach do gier hazardowych. Stwierdzono, że urządzenia te posiadają konstrukcję z elementami elektronicznymi i elektromechanicznymi, pulpity do sterowania grą, wyświetlacze elektroniczne, wrzutnię monet, akceptor banknotów.

Dokonano eksperymentu procesowego na przedmiotowych urządzeniach. Wykazał on, że gry na tych urzędnikach mają charakter losowy, tj. ich wynik jest niezależny od zręczności grającego, a od układów elektronicznych sterujących grami. Stwierdzono, że urządzane na nich gry wypełniają definicję gier na automatach określoną w art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych. Jej wynik jest bowiem niezależny od zręczności grającego, a od układów elektronicznych sterujących grami.

Ustalono, że na adres lokalu żaden podmiot nie posiada zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie urządzania gier na automatach o niskich wygranych, a przede wszystkim stosownego zezwolenia lub koncesji na urządzenie gier na automatach oraz że ujawnione automaty nie posiadają poświadczenia rejestracji

W wyniku kontroli funkcjonariusze Referatu Dozoru zajęli w/w automaty. Urządzenia zostały zatrzymane na potrzeby niniejszego postępowania.

Dowód:

- zeznania świadka J. W. (k. 164v, k. 314v, 00:31:54-00:44:59 na k. 605v-606)

- protokół z kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych (k. 446-449)

- płyta dvd z nagraniem eksperymentu (k. 450)

- protokół zatrzymania rzeczy (k. 454-455)

- protokół oględzin rzeczy (k. 456-457)

Zatrzymane urządzenia zostały również poddane ekspertyzie przez biegłego sądowego z zakresu informatyki. Z opinii biegłego wynika między innymi, że gry na nich mają charakter losowy, końcowy układ symboli na bębnach nie zależy od zręczności gracza. Nadto gry maja charakter komercyjny – rozpoczęcie gry wymaga zasilenia automatu pieniędzmi, prowadzone są za środki pieniężne, którymi zasili się automat, po wykorzystaniu wszystkich dostępnych środków automat uniemożliwi dalszą grę. Gry wyczerpują definicję gier na automatach z ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych.

Dowód:

- opinie biegłego z zakresu informatyki (k. 519-539)

K. M. (1) urodził się w (...) roku. Ma wykształcenie zawodowe. Jego wyuczony zawód do ślusarz-spawacz. Jest żonaty i posiada czworo dzieci. Utrzymuje się z oszczędności. Nie ma żadnego majątku. Uprzednio był karany, w tym wielokrotnie za przestępstwa skarbowe z art. 107 § 1 kks

Dowód:

- dane podane do protokołu przesłuchania podejrzanego (k. 575-575v)

- informacja z Krajowego Rejestru Karnego (k. 613-618)

Oskarżony w toku postępowania przygotowawczego przesłuchany odnośnie czynów zarzucanych mu w akcie oskarżenia nie przyznał się do ich popełnienia i odmówił składania wyjaśnień (k. 117, k. 27,m k. 443, k. 575-576).

Oskarżony nie stawił się przed Sądem na rozprawie głównej (k. 603).

Przystępując do oceny zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego należy stwierdzić, że Sąd nie miał możliwości dokonania oceny wyjaśnień K. M. (1). Oskarżony nie złożył ich zarówno na etapie postepowania przygotowawczego, jak i sądowego. Nieprzyznanie się oskarżonego w toku postępowania przygotowawczego do zarzucanych mu czynów stoi jednak w sprzeczności ze zgromadzonym w sprawie i uznanym za wiarygodny materiałem dowodowym, w szczególności z protokołami z kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych oraz z opiniami biegłego z zakresu informatyki. Kontrole przeprowadzone przez funkcjonariuszy Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T. w Barze (...) przy ul. (...) w W., w Barze (...) na (...) w (...), na Stacji Paliw L. I przy ul. (...) w W., w lokalu Mamona przy ul. (...). S. 5/3 w W. (...)-(...) W. jednoznacznie wykazały, że oskarżony w sposób sprzeczny z przepisami ustawy o grach hazardowych prowadził gry na automatach. K. M. (1) wynajmował część powierzchni w lokalach oraz lokal, a następnie ustawiał tam automaty do gier. W toku postepowania ustalono, że oskarżony nie posiada stosownego zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie urządzania gier na automatach. Automaty do gier, które zostały przez funkcjonariuszy zajęte dla potrzeb niniejszego postępowania, nie posiadały również poświadczenia rejestracji. Nadto gry na przedmiotowych automatach mają charakter losowy, co bezsprzecznie potwierdził przeprowadzony w toku kontroli eksperyment, a wnioski te znalazły odzwierciedlenie w opiniach biegłego z zakresu informatyki.

Zeznania świadka M. S. Sąd uznał za wiarygodne. Przychodził on grać na automatach do Baru (...) w W.. W ocenie Sądu świadek ten w sposób prawdziwy i rzetelny opisał zasady panujące w w/w lokalu, w tym reguły jego udostępniania osobom grającym i częstotliwość swoich wizyt. Jest to osoba postronna i niezainteresowana konkretnym rozstrzygnięciem w sprawie (k. 11v, 00:14:24-00:24:18 na k. 604v-605).

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków A. P. – pracownika Baru (...) (00:24:18-00:31:54 na k. 605-605v), M. K. – pracownik Stacji Paliw L. I (00:51:21-00:55:25 na k. 607). Podobnie Sąd ocenił zeznania R. T. – pracownika Baru (...) na (...) (k. 138v, 00:03:46-00:11:39), mimo niewielkich odmienności w zależności od etapu postępowania karnego, w którym były składane. Podali oni znane sobie fakty dotyczące użytkowania automatów w lokalach. Znalazło to potwierdzenie w dowodach z dokumentów, w tym protokołach z kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych i protokołach oględzin. Brak było powodów, by poddawać w wątpliwość ich szczerość w odniesieniu do podawanych okoliczności.

Sąd w części zgodnej z ustalonym stanem faktycznym dał wiarę zeznaniom świadka S. P. (2) – właściciela lokal przy ul. (...). S. 5 w W., który wynajął swój lokal K. M. (1) (00:55:25-01:02:35 na k. 607-607v). Podobnie Sąd ocenił zeznania świadka B. Ś., prowadzącemu ,,Bar (...), wynajmującemu oskarżonemu część powierzchni w/w lokalu (k. 34v, 00:03:59-00:13:30 na k.619v-620). Świadkowie ci potwierdzili, że w ich lokalach zostały zainstalowane automaty do gier. Zeznania tych świadków generalnie korespondują one z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie. Świadkowie w pełni obiektywnie i szczerze opisali w swoich zeznaniach tylko i wyłącznie to, co jest im rzeczywiście wiadome w sprawie. Nie ujawniły się w sprawie żadne okoliczności które mogłyby podważać wiarygodność ich zeznań.

Sąd ocenił jako wiarygodne zeznania świadka J. W. - funkcjonariusza Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T. (k. 164v, k. 314v, 00:31:54-00:44:59 na k. 605v-606). Były one spójne i logiczne, a nadto korespondowały z protokołami kontroli, jak i z opiniami biegłego z zakresu informatyki. Potwierdzają one wyniki kontroli przeprowadzonych przez tę osobę, odzwierciedlają przebieg czynności, jakie wówczas wykonywał i zapamiętał. Mimo, że na rozprawie świadek ten nie pamiętał niektórych szczegółów, nie poddaje to w wątpliwość złożonego przez niego zeznania. Jest to zupełnie zrozumiałe z uwagi na upływ czasu, a także wielość podobnych kontroli, którymi w/w na co dzień się zajmuje.

Opinie sporządzone przez biegłego sądowego z zakresu informatyki są w ocenie Sądu kompletne, wyczerpujące, poruszają wszystkie istotne kwestie w sprawie. W związku z tym Sąd w pełni podziela wnioski końcowe sformułowane w tych opiniach. Biegły jednoznacznie stwierdził, że zatrzymane w niniejszej sprawie automaty do gier służą do celów komercyjnych – warunkiem ich uruchomienia jest zakredytowanie ich przez grającego gotówką. Nadto urządzenia te umożliwiają rozgrywanie gier, które mają charakter losowy (k. 53-71, k. 82-87, k. 215-235, k. 384-397, k. 408-413, k. 519-539).

Jako wiarygodne i rzetelne Sąd ocenił protokoły z kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych, sporządzony przez funkcjonariuszy Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T. . Zostały one sporządzone w zakresie ich kompetencji i w przepisanej przez prawo formie. Wskazane protokoły zawierają opisy zewnętrzne urządzeń, a nadto szczegółowe opisy sposobu prowadzenia gier na automatach, wynikające z uprzednio przeprowadzonych eksperymentów. Sąd podziela wnioski sformułowane w tych protokołach, sprowadzające się do tezy, że gry prowadzone na przedmiotowych automatach stanowią gry na automatach w rozumieniu ustawy o grach hazardowych, ponieważ mają charakter losowy (k. 2-5, k. 122-125v, k. 279-281v, k. 446-449).

Sąd jako wiarygodne ocenił pozostałe dowody z dokumentów. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Tak zgromadzony i oceniony materiał dowodowy dostarczył wystarczających podstaw do uznania, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości.

K. M. (1) został oskarżony o to, że:

I.  okresie od dnia 1 sierpnia 2013 roku do dnia 10 grudnia 2014 roku, w lokalu o nazwie i adresie: Bar (...), (...)-(...) W., ul. (...), prowadząc działalność gospodarczą pod firmą (...), (...)/67, (...)-(...) B., urządzał gry na automatach: H. S. P., typ video, nr 116 H., Silver S., typ video, nr 1/SS, H. S., typ video, oznaczony w celu identyfikacji samoprzylepną plombą z nadrukiem ,,Godło RP, Urząd Celny w T., nr (...)” oraz bez nazwy, typ video, oznaczony w celu identyfikacji samoprzylepną plombą z nadrukiem ,,Godło RP, Urząd Celny w T., nr (...)”, wbrew przepisom art. 6 ust. 1 art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 roku, poz. 471 ze zm.), tj. o popełnienie przestępstwa skarbowego określonego w art. 107 § 1 kks

II.  w dniu 12 grudnia 2014 roku, w lokalu o nazwie i adresie: Bar (...) na (...), (...), (...)-(...) D., prowadząc działalność gospodarczą pod firmą (...), (...)/67, (...)-(...) B., urządzał gry na automatach: H. bez nazwy, oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...), bez nazwy, oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...), H. S. P. nr 447 H., wbrew przepisom art. 6 ust. 1 art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 roku, poz. 471 ze zm.), tj. o popełnienie przestępstwa skarbowego określonego w art. 107 § 1 kks

III.  w okresie od dnia 15 grudnia 2014 roku do dnia 16 grudnia 2014 roku, w lokalu o nazwie i adresie: Stacja Paliw L. I, (...)-(...) W., ul. (...), prowadząc działalność gospodarczą pod firmą (...), (...)/67, (...)-(...) B., urządzał gry na automatach: bez nazwy oznaczony samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...), H. S. P. oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...) oraz H. S. nr HS 038, wbrew przepisom art. 6 ust. 1 art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 roku, poz. 471 ze zm.), tj. o popełnienie przestępstwa skarbowego określonego w art. 107 § 1 kks

IV.  w okresie od dnia 16 września 2014 roku do dnia 17 grudnia 2014 roku, w lokalu o nazwie i adresie: (...) Lokal Mamona, ul. (...). S. 5/3, (...)-(...) W., prowadząc działalność gospodarczą pod firmą (...), (...)/67, (...)-(...) B., urządzał gry na automatach: H. S. P. nr 411 H., bez nazwy oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...) oraz H. S. P. nr 225 HS, wbrew przepisom art. 6 ust. 1 art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 roku, poz. 471 ze zm.) tj. o popełnienie przestępstwa skarbowego określonego w art. 107 § 1 kks.

Zgodnie z art. 107 § 1 kks, kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia urządza lub prowadzi grę losową, grę na automacie lub zakład wzajemny, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. Artykuł ten ma charakter przepisu blankietowego, dla zastosowania którego konieczne jest uwzględnienie właściwych regulacji, zawartych w innych aktach prawnych, w tym ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (ugh). Norma blankietowa wynikająca z art. 107 § 1 kks może zaś zostać wypełniona przede wszystkim treścią art. 6 ust. 1 ugh czy art. 23a ugh.

Zgodnie z treścią art. 1 ugh, ustawa ta określa warunki urządzania i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach. Stosownie do treści art. 6 ust. 1 ugh, działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach może być prowadzona na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry. Zgodnie z art. 2 ust. 3 ugh, grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości.

Natomiast art. 23a ust. 3 ugh wprowadza obowiązek rejestracji automatów do gier, stanowiąc, że automaty do gier, urządzenia losujące i urządzenia do gier mogą być eksploatowane przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa, po ich zarejestrowaniu przez naczelnika urzędu celno-skarbowego.

Pojęcia „urządzania” i „prowadzenia”, którymi posługuje się przepis art. 107 § 1 kks nie posiadają swoich definicji legalnych w przepisach ustawy o grach hazardowych, niemniej z treści jej przepisów można wnioskować, że w wypadku „urządzania” chodzi o zaprowadzenie czy uruchomienie działalności hazardowej w określonym miejscu: kasynie, salonie, punkcie. Stąd też przyjąć należy, że urządzenie gry czy zakładu poprzedza czasowo ich prowadzenie. Prowadzenie przeto dotyczy działalności już uprzednio urządzonej, co wymaga też uwzględnienia przez prowadzącego konieczności przestrzegania wymogów prawidłowego organizowania gry od strony technicznej i organizacyjnej ( Komentarz do art. 107 Kodeksu karnego skarbowego, G Łabuda, Lex Omega 45/2014; Komentarz do art. 107 Kodeksu karnego skarbowego. T. Grzegorczyk, Lex Omega 45/2014).

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 4 § 1 kks, czyn z art. 107 § 1 kks może być popełniony wyłącznie umyślnie, w obu postaciach zamiaru, tj. bezpośrednim, jak i ewentualnym. Art. 4 § 2 kks stanowi, że czyn popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi.

W wyniku całościowej analizy zgromadzonego materiału dowodowego, Sąd doszedł do przekonania, że wina oskarżonego K. M. (1) w zakresie przypisywanych

mu czynów nie budzi wątpliwości. Wskazać należy, że oskarżony bezsprzecznie urządzał gry hazardowe. K. M. (1) podpisał umowy najmu, na mocy których wynajmował powierzchnię lub cały lokal, gdzie następnie ustawiał automaty do gry. Były one wyeksponowane dla potencjalnych klientów. Oskarżony zapewniał także ich serwis. Nie było przedmiotem sporu w niniejszej sprawie to, że zabezpieczone automaty należą do urządzeń służących do rozgrywania gier hazardowych. Protokoły oględzin automatów, zeznania świadków, a także wnioski zawarte w protokołach kontroli i opiniach biegłego z zakresu informatyki nie pozostawiają wątpliwości co do tego, że zatrzymane w niniejszej sprawie urządzenia działają na zasadzie losowości, czyli tym samym stanowią urządzenia o którym mowa w art. 2 ust. 3 ugh. Oskarżony przy tym nie spełnił warunków określonych w ustawie o grach hazardowych. K. M. (1) nie zarejestrował automatów do gier. Nadto nie uzyskał stosowanej koncesji na prowadzenie kasyna gry. Wynika to z danych zweryfikowanych przez funkcjonariuszy Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T., a oskarżony tego nie kwestionował. W konsekwencji Sąd przyjął, że K. M. (1) swoim zachowaniem wypełnił dyspozycję art. 107 § 1 kks poprzez naruszenie przepisu art. 6 ust. 1 ugh oraz art. 23a ust. 3 ugh.

Zachowanie oskarżonego z pewnością było w pełni przemyślane i świadome. Oskarżony dział w zamiarze bezpośrednim, kierowany chęcią nielegalnego zysku, wiedząc, że narusza prawo. Oskarżonemu można było przypisać winę w popełnieniu zarzucanego czynu, gdyż był on zdolny ze względu na wiek do ponoszenia odpowiedzialności karnoskarbowej, a zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie dostarczył podstaw do przyjęcia, że w chwili czynu nie mógł rozpoznać znaczenia czynu i pokierować swoim postępowaniem.

Zachowanie oskarżonego stanowiło czyn ciągły, o którym mowa w art. 6 § 2 kks. Pojęciu czynu ciągłego odpowiada sytuacja, gdy poszczególne zachowania sprawcy nie były objęte jednym z góry powziętym zamiarem, lecz zostały zrealizowane z "takim samym zamiarem" odnoszącym się do każdego z tych zachowań, który to zamiar pojawiał się sukcesywnie przy podejmowaniu kolejnych zachowań. Odpowiada obecnej konstrukcji czynu ciągłego w ujęciu art. 6 § 2 kks dopuszczenie się kilku zachowań z odnawiającym się w odniesieniu do każdego z nich zamiarem. Czyn ciągły pojawi się również w sytuacji gdy sprawca będzie działał z wykorzystaniem tej samej sposobności.

W tym miejscu należy odnieść się do wniosku obrońcy oskarżonego o umorzenie postępowania. Obrońca wskazał, że zarzucane oskarżonemu czyny pochodzą sprzed nowelizacji ustawy o grach hazardowych i odnoszą się do przepisów stanowiących normy o charakterze technicznym, które wbrew obowiązkowi nie zostały notyfikowane we właściwym trybie Komisji Europejskiej, a tym samym nie mają mocy obowiązującej. Powołał się także na rozbieżność w orzecznictwie dotyczące kwestii technicznego charakteru przepisów art. 6 ust. 1 ugh i art. 14 ust. 1 ugh. Podniósł, iż powyższe wskazuje, że oskarżony działał w usprawiedliwionej nieświadomości karalności czynu (art. 10 § 4 kks).

Wskazać należy, że w istocie w orzecznictwie występowały rozbieżności co do charakteru przepisów art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, mianowicie co do tego czy stanowią one „przepisy techniczne” w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 22.06.1998 r., ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, a jeżeli stanowią one „przepisy techniczne” w rozumieniu tego aktu prawnego, to czy wobec bezspornego faktu nienotyfikowania tych przepisów Komisji Europejskiej w okresie przed 3 września 2015 roku, sądy karne w sprawach o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks są uprawnione, do odmowy ich stosowania jako niezgodnych z prawem unijnym. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 13 października 2016 r., w sprawie C-303/15, udzielając odpowiedzi na pytanie prejudycjalne Sądu Okręgowego w Łodzi jednoznacznie stwierdził, że artykuł 1 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego w brzmieniu zmienionym na mocy dyrektywy 98/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lipca 1998 r. należy interpretować w ten sposób, że przepis krajowy, taki jak art. 6 ugh, nie wchodzi w zakres pojęcia „przepisów technicznych” w rozumieniu tej dyrektywy, podlegających obowiązkowi zgłoszenia na podstawie art. 8 ust. 1 tej samej dyrektywy, którego naruszenie jest poddane sankcji w postaci braku możliwości stosowania takiego przepisu. Podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 19 stycznia 2017 roku (I KZP 17/16). SN w ślad za stanowiskiem (...) zaprezentowanym w w/w wyroku uznał, że przepis art. 6 ust. 1 ugh, uzależniający prowadzenie działalności m.in. w zakresie gier na automatach od uzyskania koncesji na prowadzenie kasyna gry, nie stanowi przepisów technicznych w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE, w związku z czym projekt tego uregulowania nie podlegał notyfikacji Komisji Europejskiej.

W tym miejscu należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie przypisano oskarżonemu popełnienie czynu z art. 107 § 1 kks w okresie od 01 sierpnia 2013 roku do dnia 17 grudnia 2014 roku tj. przed wejściem w życie z dniem 03 września 2015 roku znowelizowanych przepisów ustawy o grach hazardowych, wśród których znalazł się, prawidłowo już notyfikowany art. 14 ust. 1 ugh. Sąd w rozstrzygnięciu dał wyraz temu, że oskarżony działając jeszcze przed 03 września 2015 r., swoim zachowaniem naruszył tylko art. 6 ugh i art. 23a ust. 3 ugh, tj. urządzał gry na automatach bez wymaganej koncesji, oraz bez rejestracji automatów i opinii jednostki badającej modyfikując odpowiednio opis zarzucanych mu w akcie oskarżenia czynów. W rezultacie bez znaczenia pozostaje w niniejszej sprawie charakter przepisu art. 14 ust. 1 ugh, bowiem nie został przez Sąd uznany za wypełniający normę blankietową określoną w art. 107 § 1 kks. Z kolei przepis art. 23a ust. 3 nie ma charakteru technicznego w rozumieniu dyrektywy, a co za tym idzie, nie wymagał dokonania notyfikacji. Powyższe przepisy ustanawiają wyłącznie pewne ograniczenia w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie gier na automatach. Nie wprowadzają jednakże żadnych warunków mogących znacząco wpłynąć na liczbę podmiotów mogących prowadzić działalność w zakresie gier na automatach. Tym samym nie można przyjąć, że art. 23a ust. 3 ugh wywiera jakikolwiek wpływ na rynek zbytu automatów do gier a jedynie wprowadza obowiązek dokonania rejestracji urządzeń do gier.

W ocenie Sądu brak jednolitej linii orzeczniczej, wbrew twierdzeniom oskarżonego, nie pozwala na przyjęcie, że działał on w usprawiedliwionej nieświadomości jego karalności Art. 10 § 4 kks stanowi, że błąd co do karalności wyłącza odpowiedzialność karną skarbową jeżeli osoba dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionej nieświadomości jego karalności. O usprawiedliwionej nieświadomości karalności danego zachowania można mówić wtedy, gdy nie można sprawcy zarzucić braku należytej staranności w ustalaniu obowiązującego prawa. Z usprawiedliwioną nieświadomością karalności danego typu zachowania będziemy mieli do czynienia w szczególności wtedy, gdy jego sprawca bez swojej winy nie mógł zorientować się co do faktu jego karalności, a tym bardziej wtedy, gdy uzyskał oficjalną informację od przedstawicieli uprawnionych organów, że dany czyn jest zgodny z prawem i nie jest karalny. (Zgoliński Igor (red.), Kodeks karny skarbowy. Komentarz, Opublikowano: WKP 2018)

K. M. (1) prowadził działalność, której przedmiotem było urządzanie gier na automatach. W lokalach, które prowadził były przeprowadzane liczne kontrole skarbowe. Oskarżony nie posiada co prawda wykształcenia prawniczego, ale z analizy treści złożonego pisma jednoznacznie wynika, że znał on regulacje dotyczące urządzania gier hazardowych oraz śledził orzecznictwo w tym zakresie. K. M. (1) zatem doskonale zdawał sobie sprawę, że stanowisko sądów co do charakteru art. 6 ugh nie było ugruntowane. W ocenie Sądu brak jednolitej linii orzeczniczej, wbrew twierdzeniom oskarżonego, nie pozwala na przyjęcie, że działał on w usprawiedliwionej nieświadomości jego karalności (art. 10 § 4 kks). Przede wszystkim podnieść należy, że legalności swojej działalności doszukiwał się w korzystnych dla siebie orzeczeniach, jednocześnie będąc świadomym istnienia odmiennych rozstrzygnięć. W konsekwencji K. M. (1) uznał, że z uwagi na istniejącą rozbieżność, nie musi wcale stosować przepisów ustawy o grach hazardowych. Podnieść należy, że oskarżony mógł sprawdzić legalność urządzenia przed wstawieniem go do lokalu, choćby zgodnie z art. 2 ust. 7 ugh. Właściwy minister, na jego wniosek rozstrzygnąłby czy gra lub zakład posiadają cechy wymienione w art. 2 ust. 1 - do 5 ugh są grą losową, zakładem wzajemnym albo grą na automacie w rozumieniu ustawy. Dochowanie tej czynności świadczyłoby niewątpliwie o należytej staranności i dbałości o legalność przedsięwzięcia. W ocenie Sądu niedopuszczalne jest przyjęcie jedynie linii orzeczniczej korzystnej dla siebie, oskarżony wręcz wykorzystywał ją dla prowadzenia swojej przestępczej działalności. Bez wątpienia K. M. (1) liczył się z tym, że prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach bez udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry może być nielegalne. Mimo to wykorzystywał istniejącą niejednolitość i wbrew art. 6 ust. 1 ugh urządzał gry na automatach.

Sąd był zobligowany do dokonania stosownej modyfikacji opis czynu, tak by odpowiadał w rzeczywistości czynowi popełnionemu przez oskarżonego. Sąd, stosując na podstawie art. 4 § 1 kk przepisy kodeksu karnego obowiązujące do dnia 30 czerwca 2015r. w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2015, poz. 396), oskarżonego K. M. (1) w ramach zarzucanych mu czynów uznał za winnego tego, że prowadząc działalność gospodarczą pod firmą (...), (...)/67, (...)-(...) B., działając w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem tej samej sposobności, w okresie od 01 sierpnia 2013 roku do dnia 17 grudnia 2014 roku wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (tekst jednolity Dz. U. z 2016r., poz. 471 ze zm.), prowadząc działalność bez stosownej koncesji w zakresie prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach, o której mowa w art. 6 ust. 1 w/w ustawy oraz bez rejestracji automatów i opinii jednostki badającej, o której mowa w art. 23a ust. 3 w/w ustawy, urządzał w celach komercyjnych gry o charakterze losowym na automatach do gier:

a)  w okresie od 01 sierpnia 2013 roku do dnia 10 grudnia 2014 roku, w lokalu o nazwie i adresie: Bar (...), (...)-(...) W., ul. (...), na automatach: H. S. P., typ video, nr 116 H., Silver S., typ video, nr 1/SS, H. S., typ video, oznaczony w celu identyfikacji samoprzylepną plombą z nadrukiem ,,Godło RP, Urząd Celny w T., nr (...)” oraz bez nazwy, typ video, oznaczony w celu identyfikacji samoprzylepną plombą z nadrukiem ,,Godło RP, Urząd Celny w T., nr (...)

b)  nie później niż do dnia 12 grudnia 2014 roku, w lokalu o nazwie i adresie: Bar (...) na (...), (...), (...)-(...) D., na automatach: H. bez nazwy, oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...), bez nazwy, oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...), H. S. P. nr 447 H.

c)  od dnia 15 grudnia 2014 roku do dnia 16 grudnia 2014 roku, w lokalu o nazwie i adresie: Stacja Paliw L. I, (...)-(...) W., ul. (...), na automatach: bez nazwy oznaczony samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...), H. S. P. oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...) oraz H. S. nr HS 038,

d)  nie później niż do dnia 17 grudnia 2014 roku, w lokalu o nazwie i adresie: (...) Lokal Mamona, ul. (...). S. 5/3, (...)-(...) W., na automatach: H. S. P. nr 411 H., bez nazwy oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...) oraz H. S. P. nr 225 HS

tj. popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 6 § 2 kks i za to na podstawie art. 107 § 1 kks wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i 200 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 złotych.

Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił dyrektywy prewencji ogólnej z art. 53 § 1 i 2 kk w zw. z art. 20 kks, które nie nakazują wymierzenia kary tylko surowej, nastawionej wyłącznie na odstraszanie społeczeństwa, a więc przekraczającej granicę winy i stopień społecznej szkodliwości czynu oderwanej od ujemnych następstw przestępstwa. Pozytywne cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa wypełni tylko bowiem kara sprawiedliwa, wymierzona w granicach winy i współmierna do stopnia społecznej szkodliwości konkretnego czynu, a nadto kara uwzględniająca cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego. Dla określenia wymiaru kary koniecznym jest wzięcie pod uwagę motywów i sposobu popełnienia przestępstwa, rodzaju i rozmiarów ujemnych następstw przestępstwa właściwości i warunki osobiste sprawcy.

W przedmiotowej sprawie, przy podejmowaniu decyzji w zakresie wymiaru kary, uwzględniona została znaczna społeczna szkodliwość czynu. Oskarżony działał w 4 lokalach, przy wykorzystaniu 13 dostępnych dla nieograniczonej liczby potencjalnych graczy automatów do gier. Natomiast okolicznością łagodzącą jest niekaralność oskarżonego w chwili popełnienia zarzucanych mu czynów. Ponadto należy wskazać, że Sąd skorzystał z możliwości jaką dawał mu przepis art. 107 § 1 kks, który stanowi, że czyn ten jest zagrożony karą grzywny do 720 stawek dziennych albo karą pozbawienia wolności do lat 3, a sąd może także wymierzyć oskarżonemu obie te kary łącznie. Sąd, aby zwiększyć dolegliwość kary i aby uczynić karę realną na podstawie art. 107 § 1 kks wymierzył oskarżonemu obok kary pozbawienia wolności również karę grzywny. W ocenie Sądu zrealizowanie grzywny w pełni mieści się w możliwościach majątkowych oskarżonego. Określając wysokość stawki dziennej Sąd uwzględnił możliwości zarobkowe oskarżonego i jego obecną sytuację materialną.

Sąd na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 20 § 2 kks warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej w pkt 1 wyroku kary pozbawienia wolności na okres 2 lat tytułem próby. Sąd wyraża przekonanie, że wykonanie kary bezwzględnej pozbawienia wolności nie jest niezbędne dla resocjalizacji oskarżonego, a wręcz lepszy wynik osiągnie się poprzez jej zawieszenie. W ocenie Sądu, wskazany okres próby –2 lat - będzie wystarczający do osiągnięcia celu instytucji probacji, jak również pozwoli zweryfikować trafność prognozy kryminologicznej postawionej wobec oskarżonego, a jednocześnie skontrolować postawę i zachowanie oskarżonego w tym czasie. Dla wzmożenia kontroli zachowania oskarżonego w wyznaczonym okresie próby, Sąd na podstawie art. 73 § 1 kk oddał go pod dozór kuratora sądowego , a na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązał też oskarżonego do informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby.

Sąd na podstawie art. 30 § 5 kks orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci urządzeń elektronicznych:

- H. S. P., typ video, nr 116 H., przechowywanego w Magazynie depozytowym (...) w T., pod poz. (...);

- Silver S., typ video, nr 1/SS, przechowywanego w Magazynie depozytowym (...) w T., pod poz. (...);

- H. S., typ video, oznaczony w celu identyfikacji samoprzylepną plombą z nadrukiem ,,Godło RP, Urząd Celny w T., nr (...)”, przechowywanego w Magazynie depozytowym (...) w T., pod poz. (...);

- bez nazwy, typ video, oznaczony w celu identyfikacji samoprzylepną plombą z nadrukiem ,,Godło RP, Urząd Celny w T., nr (...)”, przechowywanego w Magazynie depozytowym (...) w T., pod poz. (...);

- H. bez nazwy, oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...), przechowywanego w Magazynie depozytowym (...) w T., pod poz. (...);

- bez nazwy, oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...), przechowywanego w Magazynie depozytowym (...) w T., pod poz. (...);

- H. S. P. nr 447 H., przechowywanego w Magazynie depozytowym (...) w T., pod poz. (...);

- bez nazwy oznaczony samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...), przechowywanego w Magazynie depozytowym (...) w T., pod poz. (...);

- H. S. P. oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...), przechowywanego w Magazynie depozytowym (...) w T., pod poz. (...);

- H. S. nr HS 038, przechowywanego w Magazynie depozytowym (...) w T., pod poz. (...);

- H. S. P. nr 411 H., przechowywanego w Magazynie depozytowym (...) w T., pod poz. (...);

- bez nazwy oznaczonego samoprzylepną plombą z nadrukiem Godło RP, Urząd Celny w T. nr (...), przechowywanego w Magazynie depozytowym (...) w T., pod poz. (...);

- H. S. P. nr 225 HS, przechowywanego w Magazynie depozytowym (...) w T., pod poz. (...);

i pieniędzy:

- wypłaconych z automatów do gier podczas eksperymentu ustawowego - 70 (siedemdziesiąt) złotych, przechowywanych na koncie sum depozytowych (...) B. nr KP/ (...);

- ujawnionych wewnątrz automatów do gier podczas ich oględzin – 4125 (cztery tysiące sto dwadzieścia pięć) złotych, przechowywanych na koncie sum depozytowych (...) B. nr KP/ (...);

-wypłaconych z automatów do gier podczas eksperymentu ustawowego – 30 (trzydzieści) złotych, przechowywanych na koncie sum depozytowych (...) B. nr KP/ (...);

- ujawnionych wewnątrz automatów do gier podczas ich oględzin – 2320 (dwa tysiące trzysta dwadzieścia) złotych, przechowywanych na koncie sum depozytowych (...) B. nr KP/ (...);

- wypłaconych z automatów do gier podczas eksperymentu ustawowego – 30 (trzydzieści) złotych, przechowywanych na koncie sum depozytowych (...) B. nr KP/ (...);

- ujawnionych wewnątrz automatów do gier podczas ich oględzin – 2235 (dwa tysiące dwieście trzydzieści pięć) złotych, przechowywanych na koncie sum depozytowych (...) B. nr KP/ (...);

- wypłaconych z automatów do gier podczas eksperymentu ustawowego – 20 (dwadzieścia) złotych, przechowywanych na koncie sum depozytowych (...) B. nr KP/ (...);

- wyjętych z automatu do gier poprzez odchylającą się podstawę automatu – 3090 (trzy tysiące dziewięćdziesiąt) złotych, przechowywanych na koncie sum depozytowych (...) B. nr KP/ (...);

- ujawnionych wewnątrz automatów do gier podczas ich oględzin – 2235 (dwa tysiące dwieście trzydzieści pięć) złotych, przechowywanych na koncie sum depozytowych (...) B. nr KP/ (...);

Sąd, mając na uwadze sytuację majątkową oskarżonego, na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie koszty sądowe, tj. kwotę 4120 złotych tytułem opłaty oraz kwotę 8589,74 złotych tytułem wydatków.