Treść orzeczenia II K 251/20 - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego ww Wąbrzeźnie

II K 251/20 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie z 2022-02-11

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 251/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

R. J.

I. w okresie od 12 lipca 2019 roku do dnia 02 września 2019 roku w W., woj. (...)- (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonywaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził właściciela spółek Hotel Rondo (...). z o.o. oraz (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w ten sposób, że wprowadził w błąd pracowników stacji paliw oraz hotelu co do rzeczywistego podmiotu zaciągającego zobowiązanie i co do zamiaru wywiązania się z zawieranej umowy w ten sposób, że podając jako nabywcę towarów i usług przedsiębiorstwo PHU (...) oraz PHU (...) pobrał towary i usługi na łączną kwotę 46 053,48 zł i nie uiścił za nie należności, działając na szkodę właściciela spółek Hotel Rondo (...) z o.o. oraz (...) Sp. z o.o.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

II. w okresie od 29 września 2020 roku do dnia 15 listopada 2020 roku w W., P., Ł., R. i R., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, posługując się bez zgody i upoważnienia M. T. danymi przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w R. wprowadził kontrahentów w błąd co do rzeczywistego podmiotu zaciągającego zobowiązanie i zamiaru wywiązania się z niego i jako kupujący zawarł umowy sprzedaży doprowadzając pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mienieni, polegającego na wydaniu towarów i braku uzyskania za nie zapłaty, na szkodę:

- R. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...) Stacja Paliw z siedzibą w P. tytułem faktury nr (...) z dnia 30 września 2020 roku w kwocie 325,57 złotych, faktury nr (...) z dnia 15 października 2020 roku w kwocie 2359,50 złotych, faktury nr (...) z dnia 31 października 2020 roku w kwocie 3804,55 złotych, tj. łącznie 6 489,62 złotych,

- Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M. tytułem faktury nr (...) z dnia 29 września 2020 roku w kwocie 6758,92 złotych, faktury nr (...) z dnia 29 września 2020 roku w kwocie 6482,83 złotych wraz z korektą na kwotę 73,35 zł, faktury nr (...) z dnia 29 września 2020 roku w kwocie 5699,06 złotych, faktury nr (...) z dnia 30 września 2020 roku w kwocie 11 432,32 złotych, faktury nr (...) z dnia 14 października 2020 roku w kwocie 14 052,85 złotych, faktury nr (...) z dnia 16 października 2020 roku w kwocie 14 502,58 złotych, faktury nr (...) z dnia 17 października 2020 roku w kwocie 11 002,51 złotych, faktury nr (...) z dnia 18 października 2020 roku w kwocie 6 402,34 złotych, tj. łącznie 76 260,03 złotych, przy czym posłużył się podrobionym dokumentem w postaci umowy sprzedaży wraz z załącznikami zawartej pomiędzy przedsiębiorstwem (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M. a przedsiębiorstwem (...) z siedzibą w R. opatrzonej podrobionym podpisem M. T., a nadto puścił w obieg dokument uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej w postaci weksla in blanco z podrobionym podpisem M. T., w ten sposób, że przedłożył go jako zabezpieczenie zawieranej z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M. umowy,

- firmy (...) z siedzibą w Ł. tytułem faktury nr (...) z dnia 30 września 2020 roku w kwocie 2460,00 złotych i faktury nr (...) z dnia 15 listopada 2020 roku w kwocie 10 578,00 złotych, tj. łącznie 13 038,00 złotych,

- firmy (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowa z siedzibą w R. tytułem faktury VAT nr (...) z dnia 27 listopada 2020 roku w kwocie 922,50 złotych

działając na szkodę M. T., przedsiębiorstwa Usługi (...) Stacja Paliw z siedzibą w P., przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M., przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w Ł., przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowa z siedzibą w R.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zb. z art. 310 § 2 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

III. we wrześniu 2020 roku w R., woj. (...)- (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził M. T. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w ten sposób, że wprowadził ją w błąd co do zamiaru zwrotu pieniędzy i uzyskał od niej 15 000 złotych, a następnie pieniędzy tych nie zwrócił, powodując szkodę w wysokości 15 000 złotych w mieniu M. T.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

IV. we wrześniu w R. woj. (...)- (...) przywłaszczył piłę spalinową marki H. o wartości 3200 złotych, działając na szkodę M. T.,

tj. o czyn z art. 284 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. R. J. zaproponował swojej znajomej A. G. pomoc w prowadzeniu działalności gospodarczej zarejestrowanej na nią. Początkowo A. G. prowadziła działalność gospodarczą pod firmą PHU (...) z siedzibą w S.” a następnie pod firmą PHU (...) z siedzibą w S.”.

Bez wiedzy i zgody A. G. R. J. zaciągał na jej rzecz w okresie od 12 lipca 2019 roku do dnia 02 września 2019 roku w W. zobowiązania w spółce (...) Sp. z o.o. , zgodnie z dokumentami na k. -10-40, 42-61 akt i w spółce Hotel Rondo (...). z o.o., zgodnie z dokumentami na k. 41, k. 62-64.

R. J. korzystał ze stacji paliw ( (...) nr (...)) należącej do (...) Sp. z o.o., tankował pojazd F. (...) o nr rej. (...) (uzyskany na podstawie umowy leasingu przez A. G.), H. (...) o nr rej. (...) (wypożyczony przez R. J. od (...) Sp. z o.o.). Polecał też w taki sposób tankować paliwo na w/w stacji paliw A. C., z którym nawiązał współpracę w branży budowlanej.

R. J. korzystał też z usług hotelowych oferowanych przez Hotel Rondo (...). z o.o. Wprowadził w błąd pracowników stacji paliw oraz hotelu co do rzeczywistego podmiotu zaciągającego zobowiązanie i co do zamiaru wywiązania się z zawieranej umowy w ten sposób, że podawał jako nabywcę towarów i usług przedsiębiorstwo PHU (...) a następnie (po zmianie firmy) PHU (...).

R. J. pobrał towary i usługi na łączną kwotę 38.381,80 złotych od (...) Spółka z o.o. oraz na łączną kwotę 9671,68 złotych od Hotel Rondo (...) z o.o. i nie uiścił za nie należności (łącznie na kwotę 46 053,48 zł) .

wyjaśnienia oskarżonego R. J. w części

zeznania świadka A. G.

zeznania świadka A. C.

zeznania świadka R. P.

zeznania świadka A. R.

dokumentacja pochodząca od Hotel Rondo (...). z o.o. oraz (...) Sp. z o.o. związana z zaciągniętymi zobowiązaniami

informacja z (...) dot.

PHU (...)

pismo z (...) Sp. z o.o.

k. 202, k. 220-221, k. 341, k. 348, k. 524, k. 531-532, 00:06:00:55:52 na k. 802-802v

k. 139, k. 189,01:23:49-02:10:14 na k. 750-753

k. 107v-108, 00:47:08-01:20:10 na k. 747-749

00:58:53-01:21:38 na k. 802v-803

k. 95-96, 00:35:18-00:45:48 na k. 746-747

k. 10-64

k. 60-67

k. 84-87

2. R. J. w 2020 roku był w związku partnerski z M. T.. Zaproponował M. T. pomoc w prowadzeniu działalności gospodarczej, namówił ją do jej zarejestrowania. M. T. w maju 2020 roku zarejestrowała działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w R.”.

R. J. nie będąc pracownikiem M. T. ani upoważnionym do podejmowania czynności, bez jej wiedzy i zgody w okresie od 29 września 2020 roku do dnia 15 listopada 2020 roku w W., P., Ł., R. i R. zaciągał zobowiązania na jej rzecz, posługując się danymi jej przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w R., wprowadzając jednocześnie kontrahentów w błąd co do rzeczywistego podmiotu zaciągającego zobowiązanie i zamiaru wywiązania się z niego.

Pod koniec sierpnia 2020 roku R. J., podając się za pracownika M. T., nawiązał współpracę z R. B. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...) Stacja Paliw z siedzibą w P.. Poprosił o sprzedaż paliw na odroczony termin płatności na co R. B. się zgodził. Należność wynikająca z pierwszej faktury R. J. zapłacił gotówką, z drugiej częściowo gotówką i przelewem z rachunku bankowego matki, a z trzeciej faktury ( (...) z dnia 30.09.2020 r.) w znacznej części gotówką (pozostało 325,57 zł). Należności z kolejnych faktur: nr (...) z dnia 15 października 2020 roku w kwocie 2359,50 złotych, nr (...) z dnia 31 października 2020 roku w kwocie 3804,55 złotych nie zostały już uregulowane. R. B. poniósł szkodę w łącznej wysokości 6489,62 złotych.

We wrześniu 2020 roku R. J., podając się za przedstawiciela przedsiębiorstwa (...), zwrócił się do Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M. o nawiązanie współpracy. Spółka uzależniła współpracę od zawarcia umowy sprzedaży. R. J. otrzymała niezbędne dokumenty, które miały być podpisane przez M. T..

R. J. dostarczył podpisane dokumenty w postaci umowy sprzedaży wraz z załącznikami oraz wekslem in blanco do przedsiębiorstwa (...). z .o. Umowa i pozostałe dokumenty, w tym weksel, zawierały podrobiony podpis M. T.. Na podstawie przedłożonych przez R. J. dokumentów przedsiębiorstwo (...) Spółka z o.o. nawiązało z nim współpracę i wydawało paliwo na odroczony termin płatności, co obrazują faktury:

- nr FS (...) z dnia 29 września 2020 roku na kwotę 6758,92 złotych,

- nr FS (...) z dnia 29 września 2020 roku na kwotę 6482,83 złotych wraz z korektą na kwotę 73,35 zł,

- nr FS (...) z dnia 29 września 2020 roku na kwotę 5699,06 złotych,

- nr FS (...) z dnia 30 września 2020 roku na kwotę 11 432,32 złotych,

- nr (...) z dnia 14 października 2020 roku na kwotę 14 052,85 złotych,

- nr (...) z dnia 16 października 2020 roku na kwotę 14 502,58 złotych,

- nr (...) z dnia 17 października 2020 roku na kwotę 11 002,51 złotych,

- nr (...) z dnia 18 października 2020 roku na kwotę 6 402,34 złotych.

Żadna z w/w faktur nie została zapłacona. Przedsiębiorstwo (...) Spółka z o.o. poniosło szkodę w łącznej wysokości 76 260,03 złotych.

Nadto we września 2020 roku R. J., podając się za przedstawiciela przedsiębiorstwa (...), wynajął od M. P. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w Ł. samochód R. (...). Z tytułu umowy najmu wystawiono dwie faktury nr (...) z dnia 30 września 2020 roku na kwotę 2460,00 złotych i nr (...) z dnia 15 listopada 2020 roku na kwotę 10 578,00 złotych. Na poczet tych należności R. J. dokonał trzech wpłat na łączną kwotę 1900 zł - dokonując przelewu z rachunku bankowego matki oraz wpłaty w kasie.

M. P. poniosła szkodę w wysokości 11.138,00 złotych.

W listopadzie 2020 roku R. J., podając się za przedstawiciela przedsiębiorstwa (...), zawarł umowę z (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowa z siedzibą w R., której przedmiotem była usługa transportu. Usługa została wykonana i wystawiono fakturę VAT nr (...) z dnia 27 listopada 2020 roku w kwocie 922,50 złotych, która nie została dotąd zapłacona.

wyjaśnienia oskarżonego R. J. w części

zeznania świadka M. T.

informacja z (...) dot. M. T.

zeznania świadka R. B.

dokumentacja pochodząca od R. B. związana z zaciągniętymi zobowiązaniami

zeznania świadka M. S. (1)

dokumentacja pochodząca od (...) Sp. z o.o. związana z zaciągniętymi zobowiązaniami

umowa sprzedaży i weksel in blanco

zeznania świadka D. P.

dokumentacja pochodząca od M. P. związana z zaciągniętymi zobowiązaniami

zeznania świadka D. K.

dokumentacja pochodzące od (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowa związana z zaciągniętymi zobowiązaniami

k. 202, k. 220-221, k. 341, k. 348, k. 524, k. 531-532, 00:06:00:55:52 na k. 802-802v

02:11:23-02:50:48 na k. 753-755v

k. 402

k. 296-297, 02:50:48-03:02:14 na k. 756-757

k. 304-327

03:03:53-03:10:06 na k. 756v-757

k. 414-426

k. 565

03:21:54-03:32:09 na k. 758-759

k. 464-467

03:12:14-03:20:47 na k.757v-758

k. 551-553

3. We wrześniu 2020 roku R. J. zwrócił się do M. T. o pożyczkę kwoty 15.000 złotych, wskazał, że ma zaległości komornicze, które musi spłacić, żeby nie trafić do zakładu karnego.

M. T. pożyczyła mu te pieniądze. K. prosiła go o zwrot pożyczki.

R. J. nie zwrócił dotąd pożyczonych pieniędzy.

wyjaśnienia oskarżonego R. J. w części

zeznania świadka M. T.

k. 202, k. 220-221, k. 341, k. 348, k. 524, k. 531-532, 00:06:00:55:52 na k. 802-802v

02:11:23-02:50:48 na k. 753-755v

4. We wrześniu 2020 roku R. J. pożyczył od M. T. należącą do niej piłę spalinową marki H. o wartości 3200 zł. R. J. nie zwrócił jej, mimo jej wielokrotnych próśb.

wyjaśnienia oskarżonego R. J. w części

zeznania świadka M. T.

k. 202, k. 220-221, k. 341, k. 348, k. 524, k. 531-532, 00:06:00:55:52 na k. 802-802v

02:11:23-02:50:48 na k. 753-755v

5. R. J. posiada polskie obywatelstwo, legitymuje się wykształceniem gimnazjalnym, bez zawodu, przyuczony do zawodu elektryk, przed osadzeniem w zakładzie karnym pracował dorywczo z tego tytułu uzyskiwał dochód w wysokości 1600 złotych miesięcznie, jest bezdzietnym kawalerem, nie ma majątku, nie był i nie jest leczony psychiatrycznie, był uprzednio karany, w tym za przestępstwa z art. 286 § 1 kk, art. 284 § 1 kk.

dane osobowe podane przez oskarżonego na rozprawie

informacja o osobie z Krajowego Rejestru Karnego

00:03:12-00:06:49 na k. 801v

k. 807-807v

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1-1.1.4

wyjaśnienia oskarżonego R. J. w części

Na wiarę zasługują wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w którym pokrywają się z ustaleniami faktycznymi poczynionymi w niniejszej sprawie.

Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie znajdują odzwierciedlenie zarówno w zeznaniach przesłuchanych w niniejszej sprawie świadków, jak i pozostałym materiale dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny.

1.1.1

zeznania świadka A. G.

A. G. zeznała, ze oskarżony namówił ją na prowadzenie działalności gospodarczej, przedmiotem której miał być transport, a następnie do zajęcia się branżą budowlaną. Posiadał pisemne upoważnienie do prowadzenia jej działalności. Posługiwał się prowadzoną przez nią działalnością, nie informując o zaciąganych zobowiązaniach.

Sąd uznał zeznania tego świadka za wiarygodne. Są one konsekwentne, logiczne i szczere. Znajdują one potwierdzenie w zeznaniach świadka A. C., (potwierdził, iż faktycznie działalność zarejestrowaną przez A. G. prowadził R. J. „należy do niego”), R. P., jak również w dokumentach pochodzących od (...) Spółka z o.o. i Hotel Rondo (...). z o.o. związanych z zaciągniętymi zobowiązaniami. Brak w zeznaniach tego świadka elementów świadczących o konfabulacji czy próbie manipulowania faktami.

1.1.1

zeznania świadka A. C.

A. C. jest znajomym R. J.. Poznał go bliżej w trakcie prac budowlanych u M. T.. Wówczas oskarżony zaproponował mu współpracę w branży budowlanej. Zaproponował mu również kupowanie ze zniżką paliwa na stacji należącej do (...) Sp. z o.o. , z czego korzystał. R. J. wskazał go jako osobę upoważnioną do pobierania paliwa na konto przedsiębiorstwa (...). A. C. przekazywał R. J. należności za pobrane paliwo (gotówką). Podniósł, że R. J. mówił mu, że nie może zarejestrować działalności gospodarczej na własne nazwisko, z uwagi na zadłużenie, że działalności pod firmą początkowo PHU (...), a później PHU (...) zarejestrowana jest przez jego kuzynkę A. G., ale faktycznie „należy do niego”.

Zeznania tego świadka są spójne i logiczne, korelują z zeznaniami świadków A. G., M. T. oraz wyjaśnieniami oskarżonego (w części uznanej za wiarygodne), jak również znajdują potwierdzenie w dokumentach pochodzących od (...) Spółka z o.o. związanych z zaciągniętymi zobowiązaniami, z tych względów Sąd uznał je za wiarygodne. Brak w zeznaniach tego świadka elementów świadczących o konfabulacji czy próbie manipulowania faktami.

1.1.1

zeznania świadka R. P.

R. P. jest osobą uprawnioną do reprezentowania spółek Hotel Rondo (...). z o.o. oraz (...) Sp. z o.o.

W sposób szczegółowy przedstawił okoliczności dotyczące transakcji dokonywanych przez oskarżonego, jak i związane z ostatecznym brakiem otrzymania zapłaty w całości.

Zeznania tego świadka są spójne i logiczne, znajdują potwierdzenie w dokumentach pochodzących od (...) Spółka z o.o. i Hotel Rondo (...). z o.o. związanych z zaciągniętymi zobowiązaniami, z tych względów Sąd uznał je za wiarygodne.

1.1.1

zeznania świadka A. R.

A. R. jest pracownikiem stacji paliw należącej do (...) Sp. z o.o. Potwierdziła, że R. J. kupował paliwo z odroczonym terminem płatności.

Zeznania tego świadka są spójne i logiczne, korelują z zeznaniami świadków A. G., A. C., R. P. oraz wyjaśnieniami oskarżonego (w części uznanej za wiarygodne), jak również znajdują potwierdzenie w dokumentach pochodzących od (...) Spółka z o.o. związanych z zaciągniętymi zobowiązaniami, z tych względów Sąd uznał je za wiarygodne.

1.1.2-1.1.4

zeznania świadka M. T.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania M. T..

Potwierdziła, że tworzyła związek z R. J. i że to on był pomysłodawcą założenia przez nią działalności gospodarczej zajmującej się łupaniem drewna. M. T. podała, że sama faktycznie nie rozpoczęła prowadzenia tej działalności. Oskarżony nie informował jej o zobowiązaniach, które zaciągał. Dowiadywał się o nich dopiero na skutek przesyłania faktur i wezwań przez pokrzywdzonych w Potwierdziła również, że nie podpisywała ani umowy sprzedaży ani weksla in blanco dla (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M.. W swoich zeznaniach opisała też okoliczności związane z pożyczeniem oskarżonemu kwoty 15.000 zł oraz piły spalinowej.

Zeznania tego świadka są logiczne, konsekwentne i szczere. Korelują z zeznaniami świadków R. B., M. S. (1), D. K., D. P., jak również z wyjaśnieniami oskarżonego (w części uznanej za wiarygodne), oraz znajdują potwierdzenie w dokumentach pochodzących od pokrzywdzonych R. B., (...) Spółki z o.o. M. P., (...) Spółka z o.o. Spółka komandytowa związanych z zaciągniętymi przez oskarżonego zobowiązaniami. Brak w zeznaniach tego świadka elementów świadczących o konfabulacji czy próbie manipulowania faktami.

1.1.2

zeznania świadka R. B.

R. B. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...) Stacja Paliw z siedzibą w P.. Zeznał, że R. J. kupował u niego paliwo na odroczony termin płatności, podając się za pracownika M. T. i początkowo regulował płatności. Również w nim R. J. na tyle wzbudził zaufanie, że przystał na propozycje oskarżonego i rozpoczął z nim współpracę.

Zeznania tego świadka są wiarygodne. Znajdują one potwierdzenie w przedawnionych przez świadka dokumentach obrazujących zaciągnięte przez oskarżonego zobowiązania, jak również w wyjaśnieniach oskarżonego (w części uznanej za wiarygodne).

1.1.2

zeznania świadka M. S. (1)

M. S. (2) jest pracownikiem stacji paliw (...) Sp. z o.o. Potwierdziła, że R. J. kupował paliwo na odroczony termin płatnością faktury VAT wystawiane były na DREW-MAG M. T.

Zeznania tego świadka są wiarygodne. Znajdują one potwierdzenie w przedawnionych przez (...) Sp. z o.o. dokumentach obrazujących zaciągnięte przez oskarżonego zobowiązania, jak również w wyjaśnieniach oskarżonego (w części uznanej za wiarygodne).

1.1.2

zeznania świadka D. K.

D. K. jest prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowa. Potwierdził, że Spółka organizowała transport dla R. J..

Zeznania tego świadka są wiarygodne. Znajdują one potwierdzenie w przedawnionych przez świadka dokumentach obrazujących zaciągnięte przez oskarżonego zobowiązanie, jak również w wyjaśnieniach oskarżonego (w części uznanej za wiarygodne).

1.1.2

zeznania świadka D. P.

D. P. jest pełnomocnikiem M. P. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...). Świadek ten potwierdził, że oskarżony wynajął pojazd R. (...) o nr rej. (...) i nie dokonał z tego tytułu zapłaty należności w całości.

Zeznania tego świadka są wiarygodne. Znajdują one potwierdzenie w przedawnionych przez (...) M. P. dokumentach obrazujących zaciągnięte przez oskarżonego zobowiązania, jak również w wyjaśnieniach oskarżonego (w części uznanej za wiarygodne).

1.1.1

1.1.2

1.1.5

dokumentacja pochodząca od Hotel Rondo (...). z o.o. oraz (...) Sp. z o.o. związana z zaciągniętymi zobowiązaniami

informacja z (...) dot.

PHU (...)

pismo z (...) Sp. z o.o.

dokumentacja pochodząca od R. B. związana z zaciągniętymi zobowiązaniami

dokumentacja pochodząca od (...) Sp. z o.o. związana z zaciągniętymi zobowiązaniami

umowa sprzedaży i weksel in blanco

dokumentacja pochodząca od M. P. związana z zaciągniętymi zobowiązaniami

dokumentacja pochodzące od (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowa związana z zaciągniętymi zobowiązaniami

informacja z (...) dot. M. T.

informacja o osobie z Krajowego Rejestru Karnego

Nie budzą żadnych wątpliwości co do rzetelności i autentyczności zgromadzonych w nich informacji.

Treści w nich zawarte korespondowały ze złożonymi przez oskarżonego wyjaśnieniami w części uznanej za wiarygodne i zeznaniami świadków.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---

wyjaśnienia oskarżonego R. J. w części

Sąd odmówił wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w zakresie w którym nie pokrywają się z ustaleniami faktycznymi poczynionymi w niniejszej sprawie.

Materiał dowodowy uznany za wiarygodny wskazuje jednoznacznie na to, że R. J. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem wszystkich pokrzywdzonych, jak i posłużył się podrobionym dokumentem w postaci umowy sprzedaży wraz z załącznikami, zawartej pomiędzy przedsiębiorstwem (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M. a przedsiębiorstwem (...) z siedzibą w R. i dodatkowo puścił w obieg dokument uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej w postaci weksla in blanco z podrobionym podpisem M. T. oraz przywłaszczył należącą do niej piłę spalinową.

Jego wyjaśnienia, w których kwestionował swoje sprawstwo, są niespójne i nielogiczne, w ocenie Sądu stanowią wyłącznie linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej lub umniejszenia winy.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1.Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

1, 4, 11, 13

R. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odnośnie czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku

Zgodnie z art. 286 § 1 kk kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

R. J. zaproponował A. G. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą PHU (...) (później PHU (...)) pomoc w jej prowadzeniu. Oskarżony działając bez wiedzy A. G., zawarł umowy z Hotel Rondo (...). z o.o. oraz (...) Sp. z o.o., a jako ich stronę wskazał przedsiębiorstwo (...). Wprowadził tym samym w/w w błąd co do podmiotu będącego ich kontrahentem. R. J., podając się za przedstawiciela przedsiębiorstwa (...), kupował z odroczonym terminem płatności paliwo od (...) Sp. z o.o. Korzystał też z usług hotelowych oferowanych przez Hotel Rondo (...). z o.o. Pobrał towary i usługi na łączną kwotę 46 053,48 zł i nie uiścił za nie należności.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Sądu, kompleksowa ocena okoliczności towarzyszących nabywaniu towarów oraz usług przez oskarżonego, w tym jego sytuacji finansowej, daje podstawę do przyjęcia, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z oszustwem. Oskarżony nie uiścił w całości należności za zaciągnięte zobowiązania. Bezsprzecznie R. J. wprowadził w błąd pokrzywdzonych co do podmiotu zaciągającego zobowiązanie. Stosował względem nich oszukańcze zabiegi, oskarżony zataił przed pokrzywdzonymi rzeczywistą stronę umowy, stwarzając pozory własnej wiarygodności.

R. J. niewątpliwie działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Nie ulega wątpliwości, że chciał uzyskać towar bądź usługi bez dokonywania zapłaty. Podstawowym kryterium rozgraniczenia oszustwa od niewywiązania się z zobowiązania o charakterze cywilnoprawnym jest wykazanie, że w chwili zawierania zobowiązania (umowy) sprawca działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, to jest dążył do uzyskania świadczenia poprzez wprowadzenie w błąd lub wyzyskanie błędu co do okoliczności mających znaczenie dla zawarcia umowy, mając świadomość, że gdyby druga strona umowy znała rzeczywisty stan, nie zawarłaby umowy lub nie zawarłaby jej na tych warunkach, na jakich została zawarta. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 29 sierpnia 2013 r., II AKa 122/13, LEX nr 1409405)

Czynności sprawcze realizowane przez sprawcę muszą doprowadzić do skutku w postaci rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem. Rozporządzenie mieniem oznacza każdą dyspozycję majątkową o skutkach rzeczowych lub o skutkach obligacyjnych. Chodzi tu więc o wszelkie czynności, które prowadzą do zmiany stanu majątkowego, a w szczególności prowadzą do zmiany we władaniu mieniem, między dysponentem mienia a sprawcą. W przeciwieństwie jednak do wymuszenia rozbójniczego, przy oszustwie rozporządzenie mieniem musi mieć charakter niekorzystny. Na pewno w grę wchodzą tu sytuacje, w których pokrzywdzony nie otrzymuje oczekiwanego ekwiwalentu swojego świadczenia lub otrzymane świadczenie ma charakter niewspółmierny do świadczenia pokrzywdzonego (np. pokrzywdzony nabywa rzeczy lub prawa o mniejszej niż oczekiwana wartości). (art. 286 KK red. Stefański 2018, wyd. 4/Oczkowski)

Zawarcie umów z oskarżonym, podającym się za przedstawiciela działalności gospodarczej prowadzonej przez A. G., bezsprzecznie stanowiło niekorzystne rozporządzenie mieniem dla Hotel Rondo (...). z o.o. oraz (...) Sp. z o.o. Na skutek tego w/w podmioty nie otrzymały zapłaty, mimo że wywiązały się z umów. Niewątpliwe, gdyby pokrzywdzeni znali rzeczywisty stan, nie przystąpiłyby do tych transakcji.

Oszustwo może być popełnione tylko umyślnie, a przy tym stanowi przestępstwo kierunkowe, znamienne celem, którego treścią jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca powinien obejmować wszystkie znamiona oszustwa zamiarem bezpośrednim (post. SN z 4.1.2011 r., III KK 181/10, OSNKW 2011, Nr 3, poz. 27; wyr. SN z 14.1.2004 r., IV KK 192/03, Prok. i Pr. – wkł. 2004, Nr 9, poz. 5).

Strona podmiotowa wymaga zachowania zamiaru bezpośredniego kierunkowego, a więc działanie sprawcy musi być celowe, zmierzające do uzyskania bezprawnej korzyści majątkowej. O zamiarze niewywiązania się z zaciąganego zobowiązania świadczyć mogą jednak różne okoliczności obiektywne, istniejące w chwili składania zamówienia przez sprawcę lub w chwili uzyskania określonego świadczenia. (Art. 286 KK red. Stefański 2018, wyd. 4/Oczkowski)

R. J. działał z zamiarem bezpośrednim kierunkowym. Wykorzystał błąd, który wywołał u pokrzywdzonych co do podmiotu zaciągającego zobowiązanie. Niewątpliwie czyn oskarżonego wyczerpał znamiona przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 kk. R. J. działał w zamiarze oszukania pokrzywdzonych, w zamiarze bezpośrednim, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Oszustwo jest przestępstwem materialnym, na co wskazuje znamię czynnościowe "doprowadza". Dokonanie oszustwa następuje zatem dopiero z chwilą niekorzystnego rozporządzenia mieniem (wyr. SN z 15.11.2002 r., IV KKN 618/99, Prok. i Pr. – wkł. 2003, Nr 6, poz. 7), które pozostaje w związku przyczynowym z oszukańczymi metodami postępowania sprawcy (wyr. SN z 19.7.2007 r., V KK 384/06, KZS 2008, Nr 1, poz. 28; wyr. SA w Łodzi z 12.8.2014 r., II AKa 142/14, L.).

Między działaniami oskarżonego a podjęciem przez Hotel Rondo (...). z o.o. oraz M. M. S. (3) Sp. z o.o określonych dyspozycji majątkowych (zawarcie umowy i wydawanie towaru, wykonanie usług) zachodził związek przyczynowy. Gdyby pokrzywdzeni nie działali w błędzie i w zaufaniu do deklaracji oskarżonego, na transakcję z oskarżonym nie zdecydowaliby się. Wobec powyższego oskarżony bezsprzecznie wyczerpał znamiona przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 kk.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie należało przyjąć, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu w warunkach, o których mowa w art. 12 § 1 kk. Nie ulega wątpliwości, że R. J. działał w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru.

Odnośnie czynu opisanego w pkt II części wstępnej wyroku

R. J. namówił swoją ówczesną partnerkę M. T. do zarejestrowania działalności gospodarczej. W dniu 27 maja 2020 roku M. T. – pod firmą (...) - rozpoczęła wykonywanie działalności gospodarczej, której przedmiotem była produkcja wyrobów tartacznych. R. J. nie miał żadnego tytułu prawnego, by podejmować jakiekolwiek czynności w ramach w/w przedsiębiorstwa. Oskarżony działając bez wiedzy M. T., zawarł umowy z R. B., (...) Sp. z o.o., M. P., (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowa, a jako ich stronę wskazał przedsiębiorstwo (...). Wprowadził tym samym w/w w błąd co do podmiotu będącego ich kontrahentem.

R. J., podając się za pracownika M. T., kupował z odroczonym terminem płatności paliwo od R. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...) Stacja Paliw. Należności wynikające z dwóch pierwszych faktur i w części z trzeciej uregulował, dokonując wpłat gotówkowych i przelewu z rachunku bankowego należącego do jego matki. Nie dokonał zapłaty należności wynikającej z faktury nr (...) z dnia 30 września 2020 roku w kwocie 325,57 złotych, faktury nr (...) z dnia 15 października 2020 roku w kwocie 2359,50 złotych, faktury nr (...) z dnia 31 października 2020 roku w kwocie 3804,55 złotych, tj. łącznie 6 489,62 złotych.

Oskarżony, podając się za przedstawiciela przedsiębiorstwa (...), kupował z odroczonym terminem płatności paliwo od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M.. Ponadto posłużył się podrobionym dokumentem w postaci umowy sprzedaży wraz z załącznikami, zawarta pomiędzy przedsiębiorstwem (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M. a przedsiębiorstwem (...) z siedzibą w R. i dodatkowo puścił w obieg dokument uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej w postaci weksla in blanco z podrobionym podpisem M. T.. Nie dokonał zapłaty należności wynikających z faktury nr (...) z dnia 29 września 2020 roku w kwocie 6758,92 złotych, faktury nr (...) z dnia 29 września 2020 roku w kwocie 6482,83 złotych wraz z korektą na kwotę 73,35 zł, faktury nr (...) z dnia 29 września 2020 roku w kwocie 5699,06 złotych, faktury nr (...) z dnia 30 września 2020 roku w kwocie 11 432,32 złotych, faktury nr (...) z dnia 14 października 2020 roku w kwocie 14 052,85 złotych, faktury nr (...) z dnia 16 października 2020 roku w kwocie 14 502,58 złotych, faktury nr (...) z dnia 17 października 2020 roku w kwocie 11 002,51 złotych, faktury nr (...) z dnia 18 października 2020 roku w kwocie 6 402,34 złotych, tj. łącznie 76 260,03 złotych.

R. J., podając się za przedstawiciela przedsiębiorstwa (...), wynajął od M. P. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w Ł. samochód R. (...). Nie uzyskała ona zapłaty należności - tytułem faktury nr (...) z dnia 30 września 2020 roku w kwocie 2460,00 złotych i faktury nr (...) z dnia 15 listopada 2020 roku w kwocie 10 578,00 złotych w całości. R. J. dokonał wpłat na łączną kwotę 1900 zł (dokonując z przelewu z rachunku bankowego matki oraz wpłaty w kasie).

R. J., podając się za przedstawiciela przedsiębiorstwa (...), zawarł również umowę z (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowa z siedzibą w R., której przedmiotem była usługa transportu. Nie zapłacił należności - tytułem faktury VAT nr (...) z dnia 27 listopada 2020 roku w kwocie 922,50 złotych.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Sądu, kompleksowa ocena okoliczności towarzyszących nabywaniu towarów i usług przez oskarżonego, w tym jego sytuacji finansowej, daje podstawę do przyjęcia, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z oszustwem. Oskarżony nie uiścił w całości należności za zaciągnięte zobowiązania. Bezsprzecznie R. J. wprowadził w błąd R. B., (...) Sp. z o.o., M. P., (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowa co do podmiotu zaciągającego zobowiązanie. Stosował względem nich oszukańcze zabiegi, oskarżony zataił przed pokrzywdzonymi rzeczywistą stronę umowy, stwarzając pozory własnej wiarygodności

Zawarcie umów z oskarżonym, podającym się za przedstawiciela działalności gospodarczej prowadzonej przez M. T., bezsprzecznie stanowiło niekorzystne rozporządzenie mieniem dla R. B., (...) Sp. z o.o., M. P., (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowej. Na skutek tego w/w podmioty nie otrzymały zapłaty, mimo że wywiązały się z umów. Niewątpliwe, gdyby pokrzywdzeni znali rzeczywisty stan, nie przystąpiłyby do tych transakcji.

R. J. działał z zamiarem bezpośrednim kierunkowym. Wykorzystał błąd, który wywołał u pokrzywdzonych co do podmiotu zaciągającego zobowiązanie. Oskarżony w swoich wyjaśnieniach przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu, a przyznanie to nie budzi wątpliwości Sądu. W świetle poczynionych w niniejszej sprawie ustaleń, rozmiaru zaciągniętych zobowiązań przez oskarżonego wobec pokrzywdzonych, zachowania oskarżonego po upływie terminu zapłaty, jak również informacji na temat kondycji finansowej R. J., należy zasadnie przyjąć, iż oskarżony nie miał żadnych realnych możliwości wywiązania się z zawartych umów. Niewątpliwie czyn oskarżonego wyczerpał znamiona przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 kk. R. J. działał w zamiarze oszukania pokrzywdzonych, w zamiarze bezpośrednim, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Między działaniami oskarżonego a podjęciem przez R. B., (...) Sp. z o.o., M. P., (...) Sp. z o.o. Sp. komandytową określonych dyspozycji majątkowych (zawarcie umowy i wydawanie towaru, wydanie przedmiotu najmu, wykonanie usługi) zachodził związek przyczynowy. Gdyby pokrzywdzeni nie działali w błędzie i w zaufaniu do deklaracji oskarżonego, na transakcję z oskarżonym nie zdecydowaliby się. Wobec powyższego oskarżony bezsprzecznie wyczerpał znamiona przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 kk.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie należało przyjąć, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu z art. 286 § 1 kk w warunkach, o których mowa w art. 12 § 1 kk. Nie ulega wątpliwości, że R. J. działał w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru.

Zgodnie z art. 270 § 1 kk, kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

W pierwszej kolejności rodzajowym przedmiotem ochrony jest wiarygodność dokumentu. Dobrem chronionym jest tu autentyczność dokumentu i prawdziwość jego treści. Pośrednim przedmiotem ochrony jest także pewność obrotu prawnego. (Art. 270 KK red. Stefański 2019, wyd. 23/A. Herzog)

Przedmiotem przestępstwa z art. 270 § 1 KK jest dokument. Legalna definicja tego pojęcia zawarta jest w art. 115 § 14 kk. Dokumentem jest każdy przedmiot lub inny zapisany nośnik informacji, z którym jest związane określone prawo, albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne. Użycie” w rozumieniu art. 270 § 1 k.k. oznacza przedłożenie dokumentu innej osobie, organowi, instytucji, organizacji lub wykorzystanie go w związku z działaniem urządzenia (np. dla weryfikacji swojej tożsamości). Nie musi być to użycie przez sprawcę, ale może to być także użycie przez inną osobę, np. organ procesowy wykorzystujący sfałszowany dokument (uchwała SN z 17.03.2005 r., I KZP 2/05; wyrok SN z 20.04.2005 r., III KK 190/04, LEX nr 167315). Chodzi tu o spełnienie przez dokument roli dowodu prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne (postanowienie SN z 17.04.2019 r., III KK 64/18, LEX nr 2650776).

Przestępstwo z art. 270 § 1 KK w postaci użycia jako autentycznego dokumentu podrobionego można popełnić jedynie umyślnie, w każdej postaci przestępczego zamiaru.

Zgodnie z art. 310 § 2 kk, kto pieniądz, inny środek płatniczy lub znak pieniężny albo dokument określone w § 1 puszcza w obieg albo go w takim celu przyjmuje, przechowuje, przewozi, przenosi, przesyła albo pomaga do jego zbycia lub ukrycia, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Puszczenie w obieg polega na przekazaniu innemu podmiotowi czy to przez dokonanie zapłaty, czy przez podarowanie. Nie ma znaczenia, czy osoba puszczająca w obieg otrzymała jakikolwiek ekwiwalent (wyrok SA w Katowicach z 27.04.1995 r., II AKr 101/95, OSA 1997/3, poz. 10; Marek, Komentarz, s. 663). Z uwagi na to, w wypadku kiedy sprawca działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wprowadził odbiorcę w błąd lub wykorzystał jego błąd albo niezdolność do należytego pojmowania znaczenia przedsiębranego działania, sprawca odpowiada na podstawie art. 310 § 2 i art. 286 § 1 k.k. w kwalifikacji kumulatywnej (Marek, Komentarz, s. 663). (Mozgawa Marek (red.), Kodeks karny. Komentarz aktualizowanym Opublikowano: LEX/el. 2021)

R. J. chciał nawiązać współpracę z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M., by kupować paliwo na odroczony termin płatności. Warunkiem było zawarcie pisemnej umowy sprzedaży i przedłożenie weksla in blanco. R. J. uzyskał niezbędne dokumenty – umowę sprzedaży wraz z załącznikami i weksel in blanco pod pretekstem przekazania ich osobie upoważnionej do podpisu, a następnie dostarczył podpisane do (...) Sp. z o.o. Dokumenty, którymi posłużył się oskarżony opatrzone były podrobionym podpisem M. T.. Niewątpliwie umowa sprzedaży stanowi dokument w rozumieniu art. 115 § 14 kk. Może być nim bowiem każdy przedmiot, który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód jakiegokolwiek uprawnienia lub obowiązku dowolnej osoby. (Art. 270 KK red. Stefański 2019, wyd. 23/A. Herzog). Oskarżony puścił nadto w obieg dokument uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej w postaci weksla in blanco z podrobionym podpisem M. T.. Przedłożył go bowiem jako zabezpieczenie zawieranej z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M. umowy.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala w ocenie Sądu na przyjęcie, że oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanych mu czynów umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Oskarżony niewątpliwie wiedział, że zarówno umowa, jak i weksel in blanco zostały opatrzone podrobionym podpisem M. T.. Przyznał, że przedłożył te dokumenty (...) Sp. z o.o. celem nawiązania współpracy.

Odnośnie czynu opisanego w pkt III części wstępnej wyroku

M. T. tworzyła związek z R. J.. R. J. poprosił ją o przekazanie mu kwoty 15.000 zł na spłatę swoich zobowiązań, wprowadzając ją w błąd co do zamiaru zwrotu tych pieniędzy. R. J. nie dokonał zwrotu otrzymanej kwoty. Niewątpliwie działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Bezsprzecznie stanowiło to niekorzystne rozporządzenie mieniem dla pokrzywdzonej. M. T. przekazała oskarżonemu środki pieniężne i nie otrzymała ich zwrotu.

Między działaniami oskarżonego a pokrzywdzonej zachodził związek przyczynowy. Gdyby M. T. nie działała w błędzie i w zaufaniu do deklaracji R. J., z pewnością nie zdecydowałaby się mu na przekazanie środków pieniężnych. Wobec powyższego, oskarżony bezsprzecznie wyczerpał znamiona przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 kk.

Bezsprzecznie R. J. działał z zamiarem bezpośrednim kierunkowym. Oskarżony bez wątpienia chciał popełnić zarzucony mu czyn. W ocenie Sądu, kompleksowa ocena okoliczności towarzyszącej umowie oskarżonego z pokrzywdzoną, w szczególności mając na uwadze sytuacje finansową oskarżonego w momencie zawierania umowy, daje podstawę do przyjęcia, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z oszustwem.

W niniejszej sprawie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające bezprawność oraz winę, a zatem oskarżonemu można zasadnie można było przypisać sprawstwo w odniesieniu do dokonanego przez niego występku.

Odnośnie czynu opisanego w pkt IV części wstępnej wyroku

Zgodnie z art. 284 § 1 kk, karze polega ten kto przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą lub prawo majątkowe.

Przywłaszczenie tym różni się od kradzieży, że nie ma tutaj elementu zaboru. Sprawca przywłaszczenia nie pozbawia władania osoby uprawnionej, lecz legalnie wchodzi w posiadanie przedmiotu. Trafnie podkreśla się w literaturze, że przesłanką zastosowania przepisu art. 284 § 1 k.k. jest posiadanie rzeczy ruchomej przez sprawcę (tak np. L. Wilk [w:] Kodeks karny. Część szczególna, t. 2, red. M. Królikowski, R. Zawłocki, 2017, s. 707–708). Władanie to może odpowiadać pojęciu posiadania samoistnego (władanie rzeczą jak właściciel; art. 336 k.c.) lub zależnego (władanie rzeczą ruchomą za kogoś innego, w szczególności jak użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca; art. 336 k.c.), a nawet prekaryjnego. (…)Ustawodawca na gruncie art. 284 § 1 i 2 k.k. nie uzależnia odpowiedzialności karnej za to przestępstwo od charakteru władania w sensie cywilistycznym. Jeśli sprawca rzeczą włada w jakimkolwiek zakresie (a więc ma jakąś pieczę nad rzeczą), to nie ma mowy o zaborze tej rzeczy po jego stronie. Znamiona czynu z art. 284 § 1 k.k. realizuje sprawca, który uzurpuje sobie wyłączny tytuł do cudzej rzeczy ruchomej lub prawa majątkowego i zachowuje się w taki sposób, jakby był jej właścicielem lub jakby to prawo jemu przysługiwało. Przykładem takich zachowań są: oddawanie przedmiotu do używania innej osobie, zamiana przedmiotów lub praw z osobą trzecią, obciążenie zastawem lub hipoteką, zbycie przedmiotu lub prawa, zrzeczenie się prawa. Przywłaszczenie jest przestępstwem tzw. jednorazowym, a nie wieloczynowym. Jest ono popełnione w momencie, gdy sprawca dokonuje takiej dyspozycji rzeczą ruchomą lub prawem majątkowym, która dowodzi, że uzurpuje sobie prawo własności do nich. (Konarska-Wrzosek Violetta (red.), Kodeks karny. Komentarz, wyd. III, Opub.: WKP 2020)

Przestępstwo przywłaszczenia jest przestępstwem umyślnym. Charakteryzuje je zamiar bezpośredni o szczególnym zabarwieniu, którego treścią jest cel przywłaszczenia. Cel przywłaszczenia oznacza dążenie do definitywnego pozbawienia osoby uprawnionej określonej rzeczy ruchomej lub prawa (por. wyrok SN z 27.07.2016 r., V KK 7/16, LEX nr 2080109).

R. J. poprosił M. T. o pożyczenie mu należącej do niej piły spalinową marki H. o wartości 3200 zł. M. T. zgodziła się i przekazała mu urządzenie. Mimo wzywania go do zwrotu piły, oskarżony nie uczynił tego. Niewątpliwie wypełnił on zmamiona czynu z art. 284 § 1 kk, dokonując przywłaszczenia piły.

Oceniając zamiar oskarżonego przyjąć należy, że czynu tego dopuścił się w zamiarze bezpośrednim.

W czasie popełnienia przez oskarżonego R. J. przypisanych mu w pkt I-IV czynów nie zachodziła żadna okoliczność wyłączająca ich bezprawność. Nie zachodziły również żadne okoliczności wyłączające winę oskarżonego.

3.2.Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

R. J.

2, 3

5, 6, 7, 8,

III

I, II, III, IV

- Sąd ważąc wobec oskarżonego wymiar kary kierował się dyrektywami wskazanymi w treści przepisu art. 53 kk i miał na względzie stopień społecznej szkodliwości, bacząc przy tym by dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oskarżonego. Sąd miał także na względzie cele zapobiegawcze i wychowawcze kary, jak też dyrektywy w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa

- przestępstwo określone w art. 286 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8

- w ocenie Sądu orzeczona kara 10 miesięcy pozbawienia wolności spełni cele wychowawcze i zapobiegawcze względem oskarżonego. Kierując się wyżej wymienionymi przesłankami przyjęto, że orzeczona kara będzie stanowiła dolegliwość adekwatną do popełnionego czynu, uświadomi oskarżonemu jego społeczną szkodliwość oraz skłoni go do przestrzegania porządku prawnego. W ocenie Sądu wysokość wymierzonej kary jest zasadna i adekwatna do całokształtu okoliczności ujawnionych w sprawie i odpowiada wymogom prewencji ogólnej, spełniając potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa

- Sąd wymierzając karę miał na uwadze znaczny stopień winy oskarżonego. Oskarżony jest osobą dorosłą, nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości co do jego poczytalności, wobec czego w czasie czynu mógł w pełni rozpoznać jego znaczenie i pokierować swoim postępowaniem

-oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd miał na uwadze dyrektywy określone w art. 115 § 2 kk. Sąd uznał, że stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego jest znaczny

- Sąd uwzględnił przede wszystkim wysokość powstałej szkody z drugiej - związaną z tym motywację (uzyskanie korzyści majątkowej), czyn oskarżonego godził w pewność obrotu gospodarczego i wzajemne zaufanie jego uczestników

- Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących

- jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował uprzednią karalność oskarżonego, w tym kilkukrotną za przestępstwo z art. 286 § 1 kk, oskarżony nie wyciągnął żadnych wniosków z uprzednich skazań, jest nieoprawnym przestępcą, prezentuje lekceważący stosunek do obowiązujących przepisów,

- na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia w całości szkody wyrządzonej popełnionym przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej Hotel Rondo (...). z o.o. z siedzibą w W. kwoty 9 671,68 zł, a na rzecz pokrzywdzonej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwoty 36 381,80 zł;

- naprawienie szkody, o którym mowa w art. 46 § 1 k.k., to w szczególności wyrównanie straty, którą poszkodowany poniósł. Sąd karny musi uwzględnić w chwili wyrokowania rozmiary pokrytej już szkody, w szczególności wartość uprzednio odzyskanego w stanie niepogorszonym mienia (wyrok SN z 29.03.2011 r., III KK 392/10, LEX nr 794161).

- określając wymiar obowiązku naprawienia szkody, Sąd wziął pod uwagę ustaloną w sprawie wysokość wyrządzonych i nienaprawionych szkód

- w myśl art. 11 § 3 kk, jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów i wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu innych środków przewidzianych w ustawie na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów, w związku z czym Sąd wymierzył oskarżonemu karę na podstawie art. 310 § 2 kk, który przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności od roku do lat 10

- w ocenie Sądu orzeczona kara 2 lat pozbawienia wolności spełni cele wychowawcze i zapobiegawcze względem oskarżonego. Kierując się wyżej wymienionymi przesłankami przyjęto, że orzeczona kara będzie stanowiła dolegliwość adekwatną do popełnionego czynu, uświadomi oskarżonemu jego społeczną szkodliwość oraz skłoni go do przestrzegania porządku prawnego. W ocenie Sądu wysokość wymierzonej kary jest zasadna i adekwatna do całokształtu okoliczności ujawnionych w sprawie i odpowiada wymogom prewencji ogólnej, spełniając potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa

- Sąd uwzględnił przede wszystkim wysokość powstałej szkody, liczbę pokrzywdzonych podmiotów z drugiej - związaną z tym motywację (uzyskanie korzyści majątkowej), czyn oskarżonego godził w pewność obrotu gospodarczego i wzajemne zaufanie jego uczestników,

- Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących

na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia w całości szkody wyrządzonej popełnionym przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego R. B. kwoty 6 489,62 zł, na rzecz pokrzywdzonej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M. kwoty 76 260,03 zł, na rzecz pokrzywdzonej M. P. kwoty 11 138 zł, na rzecz pokrzywdzonej (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowej z siedzibą w R. kwoty 922,50 zł

- określając wymiar obowiązku naprawienia szkody, Sąd wziął pod uwagę ustaloną w sprawie wysokość wyrządzonych i nienaprawionych szkód

- na podstawie art. 316 § 1 kk Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci weksla, opisanego szczegółowo w wykazie dowodów rzeczowych nr II/32/21/P na k. 568 i przechowywanego w aktach sprawy w kopercie k. 565

- zgodnie z w/w przepisem, orzeczenie w tym przypadku jest obligatoryjne

- przestępstwo określone w art. 286 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8

- w ocenie Sądu orzeczona kara 6 miesięcy pozbawienia wolności spełni cele wychowawcze i zapobiegawcze względem oskarżonego. Kierując się wyżej wymienionymi przesłankami przyjęto, że orzeczona kara będzie stanowiła dolegliwość adekwatną do popełnionego czynu, uświadomi oskarżonemu jego społeczną szkodliwość oraz skłoni go do przestrzegania porządku prawnego. W ocenie Sądu wysokość wymierzonej kary jest zasadna i adekwatna do całokształtu okoliczności ujawnionych w sprawie i odpowiada wymogom prewencji ogólnej, spełniając potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa

- Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących

- jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował uprzednią karalność oskarżonego, w tym kilkukrotną za przestępstwo z art. 286 § 1 kk oskarżony nie wyciągnął żadnych wniosków z uprzednich skazań, jest nieoprawnym przestępcą, prezentuje lekceważący stosunek do obowiązujących przepisów

- określając wymiar obowiązku naprawienia szkody, Sąd wziął pod uwagę ustaloną w sprawie wysokość wyrządzonych i nienaprawionych szkód

- przestępstwo określone w art. 284 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 3

- w ocenie Sądu orzeczona kara 4 miesięcy pozbawienia wolności spełni cele wychowawcze i zapobiegawcze względem oskarżonego. Kierując się wyżej wymienionymi przesłankami przyjęto, że orzeczona kara będzie stanowiła dolegliwość adekwatną do popełnionego czynu, uświadomi oskarżonemu jego społeczną szkodliwość oraz skłoni go do przestrzegania porządku prawnego. W ocenie Sądu wysokość wymierzonej kary jest zasadna i adekwatna do całokształtu okoliczności ujawnionych w sprawie i odpowiada wymogom prewencji ogólnej, spełniając potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa

- Sąd uwzględnił przede wszystkim wysokość powstałej szkody z drugiej - związaną z tym motywację (uzyskanie korzyści majątkowej), czyn oskarżonego godził w dobro, jakim jest prawo własności

- Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących

- jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował uprzednią karalność oskarżonego, w tym za przestępstwo z art. 284 § 1 kk, oskarżony nie wyciągnął żadnych wniosków z uprzednich skazań, jest nieoprawnym przestępcą, prezentuje lekceważący stosunek do obowiązujących przepisów

- na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk Sąd połączył oskarżonemu R. J. wymierzone kary pozbawienia wolności w pkt. 1, 4, 11, 13 i wymierzył mu łączną karę 3 lat pozbawienia wolności;

- Sąd mógł wymierzyć karę pozbawienia wolności od 2 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności do 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności,

- Sąd miał na względzie prewencyjne dyrektywy jej wymiaru i związek podmiotowo - przedmiotowy zachodzący pomiędzy czynami,

- pomiędzy przestępstwami popełnionymi przez oskarżonego zachodził stosunkowo bliski związek czasowym (w szczególności pomiędzy czynami, za które została orzeczona kara w pkt. 4, 11 i 13 ), jednak zostały popełnione w różnych miejscach. Czyny oskarżonego skierowane były przeciwko tym samym dobrom prawnym

- za zastosowaniem zasady asperacji przemawiała potrzeba uwzględnienia prewencyjnego oddziaływania kary, tak w znaczeniu prewencji indywidualnej, jak i ogólnej

- w ocenie Sądu kara w orzeczonym wymiarze jest adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonego, uzmysławiająca oskarżonemu naganność oraz niedopuszczalność podobnych zachowań

- R. J. nie wyciągał konstruktywnych wniosków ze swoich poprzednich skazań i dopuścił się popełnienia występków wypełniających znamiona artykułów, za które był już karany. Oskarżony powinien zrozumieć niewłaściwość i bezprawność swych czynów i ponieść odpowiednie konsekwencje prawne

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

R. J.

na podstawie art. 230 § 3 kpk (a contrario) Sąd nakazał pozostawić w aktach sprawy dowody rzeczowe w postaci:

a) umowy sprzedaży zawartej w dniu 14 września 2020 r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. a M. T.

b) załącznika nr 1 do umowy sprzedaży z dnia 14 września 2020 r.

c) załącznika nr 2 do umowy sprzedaży z dnia 14 września 2020 r.

d) załącznika nr 3 do umowy sprzedaży z dnia 14 września 2020 r. (deklaracja wekslowa)

opisane szczegółowo w wykazie dowodów rzeczowych nr I/31/21/P na k. 567 i przechowywane w aktach sprawy w kopercie k. 565

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 616 § 1 pkt 2 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego R. B. kwotę 840 złotych tytułem poniesionych przez niego kosztów procesu, mając na uwadze stawki przewidziane w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 z dnia 2015.11.05).

Sąd na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 616 § 1 pkt 2 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M. kwotę 1 176 złotych tytułem poniesionych przez niego kosztów procesu, mając na uwadze stawki przewidziane w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 z dnia 2015.11.05).

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. B. kwotę 1 239,84 zł, w tym podatek VAT w wysokości 23%, tytułem zwrotu kosztów obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu, mając na uwadze stawki przewidziane w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 z dnia 2015.11.05) w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 kwietnia 2020 roku (sygn. SK 66/19, OTK-A.2020/13; Dz. U. z 2020 r. poz. 769).

Mając na uwadze sytuację finansową R. J., Sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżonego od opłaty sądowej, a wydatkami poniesionymi w sprawie obciążył Skarb Państwa

8. PODPIS

Dodano: 8 kwietnia 2022, Opublikował(a): Beata Lenartowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie
Data wytworzenia informacji: 11 lutego 2022