Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 283/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1.

M. K. (1)

uznany za winnego, tego, że w dniu 18 października 2022 roku w miejscowości K., województwo (...) kierował samochodem osobowym marki C. o nr rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym znajdując się w stanie nietrzeźwości o zawartości I badanie 2,62 mg/l, II badanie 2,62 mg/l, III badanie 2,62 mg/l, IV badanie 1,82 mg/l, V badanie 1,80 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyrokami: Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 15 listopada 2010 roku w sprawie o sygn. akt II K 334/10 oraz wyrokiem objętym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 30 sierpnia 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 648/20 oraz wbrew orzeczonemu zakazowi prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych przez Sąd Rejonowy w Brodnicy wyrokiem z dnia 15 listopada 2010 roku w sprawie o sygn. akt II K 334/10 i wbrew dożywotniemu zakazowi prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym orzeczonemu przez Sąd Rejonowy II Wydział Karny w B. wyrokiem z 30 sierpnia 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 648/20 oraz w tym samym miejscu i czasie kierował tym samym pojazdem po drodze publicznej wbrew decyzji (...), to jest występku z art. 178a § 4 kk w zb. z art. 180a kk w zw. z art. 11 § 2 kk, i za to w myśl art. 11 § 3 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  M. K. (1) został skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości:

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy z 15 listopada 2010 roku w sprawie o sygn. akt II K 334/10,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 25 września 2019 roku w sprawie o sygn. akt II K 261/19 objętym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 30 sierpnia 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 648/20.

Wobec M. K. (1) zostały orzeczone środki karne:

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy z 15 listopada 2010 roku w sprawie o sygn. akt II K 334/10, zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat (zakaz biegnie od dnia 07 września 2021 roku, bowiem pomimo nałożonego obowiązku M. K. (1) nie zwrócił Starostwu Powiatowemu w B. prawa jazdy),

- wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Brodnicy z 30 sierpnia 2021 roku w sprawie II K 648/20 dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych (zakaz biegnie od dnia 07 września 2021 roku).

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Brodnicy z 15 listopada 2010 roku w sprawie o sygn. akt II K 334/10

odpis wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Brodnicy z 30 sierpnia 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 648/20

pismo (...) z 25 października 2022 roku

k. 85-85v

k. 36-36v

k. 27

2.  Decyzją (...) z dnia 13 sierpnia 2010 roku cofnięto z dniem 13 sierpnia 2010 r. M. K. (1) uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie prawa jazdy kat. B, T – do czasu dostarczenia do tutejszego urzędu oryginału orzeczenia lekarskiego i psychologicznego.

decyzja (...)

informacja ze Starostwa Powiatowego w B. z dnia 25 października 2022 roku

k. 32

k. 31

3.  W dniu 18 października 2022 roku ok. godz. 12:00 w miejscowości K. M. K. (1) kierował samochodem osobowym marki C. o nr rejestracyjnym (...) i poruszał się od strony centrum w kierunku miejscowości O.. W tym samym czasie na ul. (...) wykonywali wycinkę drzew. W pobliżu na drodze stał zaparkowany pojazd marki I. o nr rej. (...), którym przyjechali na miejsce. M. K. (1) stracił panowanie nad pojazdem i uderzył w tył w/w pojazdu. J. C. i J. R. podeszli do pojazdu, którym poruszał się M. K. (1). J. R. otworzył drzwi od strony kierowcy. Wyczuli wtedy od M. K. (1) woń alkoholu. J. R. wyciągnął kluczki ze stacyjki pojazdu, by uniemożliwić mu dalszą jazdę. Następnie zawiadomili Policję i czekali z M. K. (1) do przyjazdu funkcjonariuszy.

Funkcjonariusze Policji po przybyciu na miejsce zbadali stan trzeźwości M. K. (1) przy pomocy urządzenia (...)z wynikiem: I badanie godz. 12:40 - 2,62 mg/l, II badanie godz. 12:52 - 2,62 mg/l, III badanie godz. 12:56 - 2,62 mg/l.

Następnie w Komendzie Powiatowej Policji w W. M. K. (1) został przebadany przy użyciu urządzenia (...) z wynikiem - IV badanie o godz. 13:40 - 1,82 mg/l, V badanie o godz. 13:46 - 1,80 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

wyjaśnienia oskarżonego M. K. (1)

zeznania świadka J. C.

zeznania świadka J. R.

protokół badania stanu trzeźwości urządzeniem (...) wraz ze świadectwem wzorcowania

protokół badania stanu trzeźwości urządzeniem (...) wraz ze świadectwem wzorcowania

k. 43, k. 47 00:08:13-00:25:19 na k. 71v-73

k. 7-8, 00:27:01-00:35:29 na k. 73-73v

k. 11v-12, 00:35:53-00:40:10 na k. 73v-74

k. 3-4v

k. 5-5v

4.  M. K. (1) urodził się (...). Ma wykształcenie średnie rolnicze. Pracuje za granicą jako pracownik fizyczny (trzy tygodnie przebywa za granicą i 1 tydzień w Polsce). Osiąga dochód w wysokości 5000 zł netto miesięcznie. Jest żonaty (obecnie toczy się postępowanie o rozwód), ma troje małoletnich dzieci, które pozostają na jego utrzymaniu i nad którymi sprawuje osobistą pieczę.

Jest osobą uzależnioną od alkoholu. W dniach 28 października 2022 roku - 08 grudnia 2022 roku odbył leczenie w ośrodku terapii uzależnień. Kontynuuje terapie.

Był uprzednio karany.

dane podane do protokołu rozprawy

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

karta informacyjna leczenia w Ośrodku (...) Sp. z o.o. w L.

pismo z Ośrodka (...) Sp. z o.o. w L. z dnia 30 kwietnia 2023 roku

k. 22, k. 105-106

k. 69-69v

k. 98

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.3

wyjaśnienia oskarżonego M. K. (1)

Wyjaśnienia M. K. (1) złożone w toku postępowania generalnie zasługują na danie im wiary w części. Oskarżony potwierdził, że prowadził samochód, mimo że spożywał wcześniej alkohol. Wskazał, że nie pamięta dokładnie okoliczności zdarzenia, bowiem znajdował się pod znacznym działaniem alkoholu. Oskarżony wskazał, że jest osobą uzależnioną od alkoholu. Po zdarzeniu podjął jednak terapię. Wskazał, że problem z nadużywaniem alkoholu wynika z jego problemów rodzinnych. Wyjaśnienia w tym zakresie są konsekwentne, zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie i uznanym za wiarygodny materiałem dowodowym, wspólnie tworzą spójną i logiczną całość.

1.1.3

1.1.3

zeznania świadka J. C.

zeznania świadka J. R.

Zeznania świadków J. C. i J. R. zasługują na danie im wiary w całości. W ocenie Sądu, świadkowie ci w pełni obiektywnie i szczerze opisali w swoich zeznaniach tylko i wyłącznie to, co jest im rzeczywiście wiadome w sprawie. Nie ujawniły się w sprawie żadne okoliczności, które mogłyby podważać wiarygodność ich zeznań. Przed Sądem J. C. co prawda dokładnie nie pamiętał wszystkich szczegółów zdarzenia, jednakże jest to w pełni usprawiedliwione z uwagi na upływ czasu. W/w wykonywali prace związane z wycinką drzew przy ul. (...) w K.. Samochód, którym przyjechali stał zaparkowany na drodze. Wskazali, że w pewnym momencie w jego tył uderzył inny pojazd. Otworzyli drzwi od strony kierującego i wyczuli woń alkoholu. J. R. wskazał, że wyciągnął wówczas kluczyki ze stacyjki, by uniemożliwić oskarżonemu dalszą jazdę. M. K. (1) jechał sam i nie spożywał przy nich żadnych płynów. W ocenie Sądu, brak jest jakiegokolwiek racjonalnego wytłumaczenia, dla którego świadkowie ci, będący dla oskarżonego zupełnie obcymi osobami, mieliby bezpodstawnie go obciążać i zeznawać nieprawdę.

1.1.1

1.1.1

1.1.1

1.1.2

1.1.2

1.1.3

1.1.3

1.1.4

1.1.4

1.1.4

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 15 listopada 2010 roku w sprawie o sygn. akt II K 334/10

odpis wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 30 sierpnia 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 648/20

pismo (...) z dnia 25 października 2022

decyzja (...)

informacja ze Starostwa Powiatowego w B. z dnia 25 października 2022 roku

protokół badania stanu trzeźwości urządzeniem (...) wraz ze świadectwem wzorcowania

protokół badania stanu trzeźwości urządzeniem (...) wraz ze świadectwem wzorcowania

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

karta informacyjna leczenia w Ośrodku (...) Sp. z o.o. w L.

pismo z Ośrodka (...) Sp. z o.o. w L. z dnia 30 kwietnia 2023 roku

Jako wiarygodne Sąd ocenił wskazane dowody z dokumentów. Brak było podstaw do podważenia ich autentyczności oraz informacji w nich zawartych. Dowody te zostały sporządzone zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Zdaniem Sądu w sprawie nie zachodziły żadne okoliczności, które mogłyby podważyć ich wiarygodność.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1.Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2.Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

1

M. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 178a § 4 kk, jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Przepis art. 178a § 1 kk stanowi, że karze podlega, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.

Przedmiotem ochrony § 1 i 4 komentowanego przepisu jest bezpieczeństwo ruchu lądowego, wodnego i powietrznego (główny przedmiot ochrony) oraz życie i zdrowie (dodatkowy przedmiot ochrony) (J. Piórkowska-Flieger, [w:] Bojarski, Michalska-Warias, Piórkowska-Flieger, Szwarczyk, Kodeks karny, 2006, s. 320).

Z treści art. 178a § 1 kk wynika, że dla stwierdzenia przesłanek popełnienia przestępstwa wskazanych w tym przepisie konieczne jest spełnienie następujących znamion: po pierwsze – sprawca powinien prowadzić pojazd mechaniczny, po drugie – prowadzący pojazd musi znajdować się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem innego środka odurzającego, wreszcie po trzecie – pojazd mechaniczny powinien być prowadzony w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Należy stwierdzić, że wszystkie wyżej wskazane przesłanki zostały spełnione w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego postępowania.

Niewątpliwie M. K. (1) prowadził pojazd mechaniczny. Oskarżony kierował bowiem samochodem osobowym marki samochodem osobowym marki C. o nr rejestracyjnym (...). Sąd Najwyższy uznał, że: ,,pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym jest każdy pojazd drogowy lub szynowy napędzany umieszczonym na nim silnikiem, jak również maszyna samobieżna i motorower (wyr. SN z 4.2.1993 r., III KRN 254/92, OSP 1993, Nr 10). Prowadzenie pojazdu nie ma swojej legalnej definicji. Nie ma jednak wątpliwości, że prowadzenie pojazdu immanentnie łączy się z podjęciem czynności polegających na wprawieniu pojazdu w ruch, a następnie na utrzymywaniu pojazdu w ruchu (R.A. Stefański, Glosa do wyroku SN z 22.7.1993 r.; II KRN 110/93 oraz J. Wojciechowski, Kodeks karny, s. 102).

Oskarżony w chwili popełnienia czynu zabronionego znajdował się w stanie nietrzeźwości. Zgodnie z treścią art. 115 § 16 kk stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. M. K. (1) został przebadany na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu z wynikiem: I badanie 2,62 mg/l, II badanie 2,62 mg/l, III badanie 2,62 mg/l, IV badanie 1,82 mg/l, V badanie 1,80 mg/l alkoholu.

M. K. (1) kierował pojazdem mechanicznym po drodze publicznej, gdzie odbywa się normalny ruch pojazdów, co stanowi prowadzenie pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym. Należy zauważyć, że dla wypełnienia znamion przestępstwa określonego w art. 178a § 1 kk wystarczające jest prowadzenie go w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego w jakiejkolwiek strefie ruchu, to jest w ruchu lądowym (drogowym lub kolejowym), wodnym lub powietrznym, (np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie, II AKa 131/04, KZS 2004/9/3). Nie może budzić wątpliwości, że oskarżony prowadził pojazd w ruchu lądowym – poruszał się bowiem ul. (...) w miejscowości K..

M. K. (2) był uprzednio skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyrokami: Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 15 listopada 2010 roku w sprawie o sygn. akt II K 334/10 i wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 25 września 2019 roku w sprawie o sygn. akt II K 261/19 objętym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 30 sierpnia 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 648/20. Nadto orzeczono wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 15 listopada 2010 roku w sprawie o sygn. akt II K 334/10 oraz dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego II Wydział Karny w B. z 30 sierpnia 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 648/20. Ustawodawca w przepisie art. 178a § 4 kk zawarł kwalifikowany typ przestępstwa z art. 178a § 1 kk. Zgodnie z tym przepisem, do znamion uzasadniających surowszą reakcję prawnokarną dochodzi, jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo. W/w skazania w dacie orzekania w niniejszej sprawie nie uległy zatarciu, należy stwierdzić więc, że M. K. (1) dopuścił się przestępstwa z art. 178a § 1 i 4 kk. W tym zakresie zmodyfikowano opis czynu, by w pełni odzwierciedlał zachowanie oskarżonego.

Odnosząc się do powyższego, stwierdzić trzeba, że nie można było też zgodzić się z kwalifikacją czynu zarzucanego M. K. (1) - jako wypełniającego również znamiona czynu z art. 244 kk. Należy tu podzielić pogląd SN, że między art. 178a § 4 in fine a art. 244 k.k. nie zachodzi kumulatywny zbieg przepisów ustawy w rozumieniu art. 11 § 2 k.k. (postanowienie SN z 19.01.2012 r., I KZP 22/11, OSNKW 2012/1, poz. 6). Nie budzi bowiem wątpliwości, że opis czynu zabronionego zawarty w znamionach art. 244 k.k. w zakresie dotyczącym niestosowania się do orzeczonego przez sąd zakazu prowadzenia pojazdów zawiera się w znamionach art. 178a § 1 i 4 k.k., w części opisującej prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości w okresie obowiązywania orzeczonego przez sąd zakazu prowadzenia takich pojazdów, w związku ze skazaniem za przestępstwo. W konsekwencji zachowania naruszającego treść art. 178a § 1 k.k. w sytuacji, gdy sprawca nie zastosował się do orzeczonego środka karnego opisanego wyżej i jednocześnie był wcześniej prawomocnie skazany m.in. za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, może dojść do zbiegu podstaw stosowania § 4 art. 178a k.k. (wyrok SN z 8.10.2013 r., III KK 229/13, LEX nr 1375214). K. V. (red.), Kodeks karny. Komentarz, wyd. III, O..: (...) 2020, LEX)

Zgodnie z zasadą lex consumens derogat legi consumptae, art. 244 KK zostaje pochłonięty przez art. 178a § 4 KK, który wśród znamion zawiera także niestosowanie się do zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych (por. R.A. S., Przestępstwo z art. 178a § 4 KK, PiP 2010, Nr 9, s. 60–69). Między art. 178a § 4 in fine KK a art. 244 KK nie zachodzi kumulatywny zbieg przepisów ustawy w rozumieniu art. 11 § 2 KK (por. post. SN z 19.1.2012 r., I KZP 22/11, OSNKW 2012, Nr 1, poz. 6). (Kodeks karny. Komentarz, red. prof. dr hab. R. S., Rok: 2021, L.)

Skutkowało to wyeliminowaniem z kwalifikacji prawnej wskazanego wyżej przepisu.

Występek z art. 178a § 1 i 4 kk ma charakter umyślny, przy czym samo uruchomienie i prowadzenie pojazdu wymaga zamiaru bezpośredniego, natomiast fakt znajdowania się przez prowadzącego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego może być również objęty zamiarem ewentualnym. Niezbędna jest więc świadomość sprawcy, że może znajdować się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego i godzenie się z tą możliwością. Analizując zachowanie oskarżonego od strony podmiotowej, stwierdzić należy, że oskarżony zdawał sobie sprawę z tego, że nie powinien prowadzić pojazdu mechanicznego, a mimo to dopuścił się takiego zachowania, umyślnie naruszając zasadę ruchu drogowego, tj. zasadę trzeźwości. Niewątpliwie oskarżony wiedział również o orzeczonych wobec niego zakazach prowadzenia pojazdów mechanicznych. W tym stanie rzeczy nie można mieć wątpliwości, że od strony podmiotowej oskarżony swoim zachowaniem wypełnił ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 i 4 kk.

W myśl art. 180a kk, kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu, prowadzi pojazd mechaniczny, nie stosując się do decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz.U.2021.1212 t.j. z dnia 2021.07.05), starosta wydaje decyzję administracyjną o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami w przypadkach wskazanych w tym przepisie, w tym gdy orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów.

W dniu 18 października 2022 roku oskarżony kierował pojazdem mechanicznym po drodze publicznej - jechał bowiem samochodem marki C. o nr rejestracyjnym (...) w miejscowości K.. (...)w dniu 13 sierpnia 2010 roku wydał w sprawie (...)decyzję, którą cofnął M. K. (1) uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi kat. BT. Decyzja ta stała się ostateczna. Oskarżony nie zastosował się zatem do decyzji o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami. M. K. (1) swoim zachowaniem dopuścił się nadto popełnienia przestępstwa z art. 180a kk.

Zachowanie oskarżonego było umyślne z zamiarem bezpośrednim. Niewątpliwie M. K. (1) miał wiedzę o cofniętych uprawieniach do kierowania pojazdami w zakresie kategorii B. W tym stanie rzeczy nie można mieć wątpliwości, że od strony podmiotowej oskarżony swoim zachowaniem wypełnił ustawowe znamiona zarzucanych mu przestępstw.

W niniejszej sprawie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające bezprawność oraz winę, a zatem oskarżonemu można zasadnie można było przypisać sprawstwo w odniesieniu do dokonanych przez niego występków.

Jako, że zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona dwóch przepisów ustawy karnej, uzasadnione stało się zastosowanie kumulatywnej kwalifikacji prawnej, o jakiej mowa w art. 11 § 2 kk.

3.3.Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K. (1)

1

2

3

- w myśl art. 11 § 3 kk, jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów i wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu innych środków przewidzianych w ustawie na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Wobec powyższego, Sąd wymierzył oskarżonemu karę na podstawie art. 178a § 4 kk, który przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5

- wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk. Sąd miał na względzie stopień społecznej szkodliwości, bacząc przy tym by dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oskarżonego. Sąd miał także na względzie cele zapobiegawcze i wychowawcze kary, jak też dyrektywy w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd uwzględnił w szczególności sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na nim obowiązków a także rodzaj i rozmiar ujemnych następstw popełnionego przestępstwa.

- zgodnie z art. 37b kk, w sprawie o występek zagrożony karą pozbawienia wolności, niezależnie od dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego w ustawie za dany czyn, sąd może orzec jednocześnie karę pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym 3 miesięcy, a jeżeli górna granica ustawowego zagrożenia wynosi przynajmniej 10 lat – 6 miesięcy, oraz karę ograniczenia wolności do lat 2

- oceniając przedmiotową sprawę Sąd uznał, że orzeczenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności w wymiarze 3 miesięcy oraz kary 2 lat ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym jest najtrafniejszym środkiem reakcji karnej, jaki można było zastosować wobec M. K. (1)

- kara ta nie może być uznana za nadmiernie surową i niewspółmierną do charakteru popełnionego przez oskarżonego czynu i stopnia jego społecznej szkodliwości i stopnia winy oskarżonego

- w ocenie Sądu wysokość wymierzonej kary jest zasadna i adekwatna do całokształtu okoliczności ujawnionych w sprawie i odpowiada wymogom prewencji ogólnej, spełniając potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa

- Sąd wymierzając karę miał na uwadze znaczny stopień winy oskarżonego. Oskarżony jest osobą dorosłą, nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości co do jego poczytalności, wobec czego w czasie czynu mógł w pełni rozpoznać jego znaczenie i pokierować swoim postępowaniem.

- oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd miał na uwadze dyrektywy określone w art. 115 § 2 kk. Sąd uznał, że stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez M. K. (1) jest znaczny. Oskarżony dopuścił się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, a co za tym idzie takiego, które bardzo często w sposób bezpośredni zagraża najwyższym dobrom chronionym prawem, tj. zdrowiu i życiu ludzkiemu. Podkreślić należy, że prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwym stanowi umyślne stanowi naruszenie jednej z najbardziej podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Stopień nietrzeźwości oskarżonego był bardzo wyskoki – ponad 10 krotnie przekraczał dolną granicę. M. K. (1) narażał na niebezpieczeństwo nie tylko siebie, ale też innych uczestników tego ruchu. Zagrożenie te nie było czysto abstrakcyjne, oskarżony bowiem stracił panowanie nad pojazdem, uderzył w zaparkowany prawidłowo pojazd osób wykonujących prace związane z wycinką drzew. Sąd miał na uwadze także zachowanie po zdarzeniu -oskarżony podjął terapię

- jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę to, że oskarżony wyraził skruchę i podjął walkę ze swoim uzależnieniem od alkoholu, podjął terapię uzależnień

- jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował uprzednią karalność oskarżonego, w tym dwukrotnie za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. M. K. (1) nie wyciągnął żadnych wniosków z poprzednich skazań. Ponownie zdecydował się kierować pojazdem po uprzednim spożyciu alkoholu, jak i w okresie obowiązującego go zakazu prowadzenia pojazdów i wbrew decyzji - środków mających na celu wyeliminowanie go na pewien czas z ruchu drogowego - zarówno dla bezpieczeństwa jego samego, jak innych uczestników ruchu drogowego

- wymierzone dotychczas same kary wolnościowe w postaci grzywny oraz kary ograniczenia wolności nie wpłynęły zatem pozytywnie na resocjalizację oskarżonego i dlatego konieczna stała się zdecydowana reakcja karna. Sąd miał jednak na uwadze, że obecnie oskarżony podjął walkę z uzależnieniem od alkoholu. Nie bez znaczenia jest również jego sytuacja życiowa (sprawowanie opieki nad trojgiem małoletnich dzieci) oraz deklarowana chęć zmiany swojego postępowania. Wobec tego, Sąd postanowił wymierzyć mu karę ograniczenia wolności w wymiarze 2 lat wraz z karą pozbawienia wolności w wymiarze 3 miesięcy zamiast kary pozbawienia wolności w wymiarze powyżej 3 miesięcy. Jak już wskazano, z uwagi na lekceważący stosunek do poprzednich skazań oraz względy prewencji ogólnej zasadne jest odbycie przez skazanego krótkotrwałej kary pozbawienia wolności. W ocenie Sądu, orzeczenie samej kary ograniczenia wolności byłoby w przypadku M. K. (1) byłoby niewystarczające

- zgodnie z art. 42 § 4 kk, Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio w razie ponownego skazania osoby prowadzącej pojazd mechaniczny w warunkach określonych w § 3 tego przepisu

- orzeczenie dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych było zatem w niniejszej sprawie obligatoryjne

- na podstawie art. 43a § 2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 10.000 złotych

- przepis art. 43a § 2 kk wskazuje, że orzeczenie wobec oskarżonego wskazanego świadczenia pieniężnego jest obligatoryjne w sytuacji za przestępstwo z art. 178a § 4 kk

- jego wysokość została orzeczona wobec oskarżonego w najniższym możliwym wymiarze czyli przez zasądzenie od niego na rzecz wskazanego Funduszu kwoty 10.000 zł

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K. (1)

4

Oskarżony był zatrzymywany do sprawy, dlatego okres ten, na podstawie art. 63 § 1 kk, należało zaliczyć mu na poczet kary

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie 360 złotych opłaty oraz 70 złotych tytułem kosztów postępowania w sprawie.

8. PODPIS