Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2022 roku ok godz. 23:40 M. W. wszedł do lokalu (...), znajdującego się przy ul. (...)w W. ze swoim psem rasy owczarek niemiecki. Wszczął kłótnie z pracownikami lokalu, w sposób natarczywy prezentował swoje poglądy dotyczące wojny toczącej się na Ukrainie, zakłócając spokój i porządek publiczny. W trakcie tej kłótni do lokalu wszedł D. S. (1), by zamówić jedzenie. Wówczas zachowanie M. W. stało się jeszcze bardziej napastliwe i nieracjonalne. Pytał D. S. (1), ,,czy jest za Ukrainą czy za Rosją”, żądał, by wszyscy obecni w lokalu powiedzieli ,,sława Ukrainie”. Gdy D. S. (1) to uczynili, M. W. opuścił lokal. Po chwili M. W. wrócił i ponownie wszczął awanturę z D. S. (1) tym razem o to, że ten kupuje jedzenie w tym lokalu. Gdy D. S. (1) chciał pójść do zaparkowanego przed lokalem pojazdu po pieniądze, M. W. nie przepuścił go w drzwiach. Następnie kopnął D. S. (1), a potem uderzył w twarz. Na skutek uderzenia okulary marki (...), które miał założone D. S. (1) spadły na ziemię i uległy uszkodzeniu – wpadło szkło, oprawki wygięły się. Spowodowało to stratę o wartości 380 zł w mieniu D. S. (1).

Dowód:

- zeznania świadka D. S. (1) (k. 10, 00:09:40-00:41:55 na k. 57-58v)

- zeznania świadka S. U. (00:01:50-00:08:33 na k. 97v)

- dokumentacja lekarska D. S. (1) (k. 55)

- potwierdzenie zakupu okularów (k. 94)

M. W. urodził się w(...). Jest kawalerem, nie ma dzieci. Ma wykształcenie zawodowe. Jego zawód wyuczony i wykonywany to fryzjer. Prowadzi własną działalność gospodarczą i osiąga dochód w wysokości ok. 3000-4000 zł. Jest właścicielem mieszkania o powierzchni 67 m ^{( 2 )} i samochodu marki O. (...) (rok produkcji 2006).

Dowód:

- dane o osobie podejrzanej o popełnienie wykroczenia (k. 19)

- dane podane do protokołu rozprawy (k. 56)

Wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 27 czerwca 2022 roku, sygn. akt II W 187/22 M. W. został ukarany karą grzywny w wysokości 500 zł oraz zobowiązany do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz D. S. (1) kwoty 380 zł. (k. 32) M. W. od w/w wyroku skutecznie wniósł sprzeciw. (k. 39-38)

Obwiniony M. W. w toku czynności wyjaśniających nie przyznał się do zarzuconego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. (k. 14)

Z pisemnych wyjaśnień z dnia 01 lipca 2022 roku wynika, że w jego ocenie brak jest materiału dowodowego, który potwierdzałby to, że dokonał zarzucanego mu czynu. Zakwestionował zeznania złożone przez świadka S. U. jak i fakt rozpoznania jego osoby na okazanej w/w świadkowi przez funkcjonariuszy Policji tablicy poglądowej. M. W. nie zgodził się też z wysokością, na jaką została określona szkoda. (k. 39-39v)

Przed Sądem M. W. nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia. (00:05:19-00:08:47 na k. 56v, 00:38:30-00:41:55 na k. 58v) Oświadczył, że w dniu 26 marca 2022 roku nie było go w lokalu (...) w W.. Podniósł, że pokrzywdzony D. S. (1) pomylił go z inną osobą. Podał też, że okulary pokrzywdzonego nie zostały zabezpieczone jako dowód w sprawie i równie dobrze mogły zostać uszkodzone w późniejszym czasie, w innych okolicznościach.

Sąd odmówił wiary wyjaśnieniom M. W. w całości. Oskarżony zaprzeczył, że w dniu 26 marca 2022 roku był w lokalu Kebab 24 w W., awanturował się i dokonał uszkodzenia okularów D. S. (1). Sugerował, że mógł zostać pomylony z inną osobą. Sąd uznał wyjaśnienia obwinionego za niewiarygodne i stanowiące jedynie przyjętą przez niego linię obrony, zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności za popełnione wykroczenia. Wyjaśnienia M. W. są sprzeczne z zeznaniami świadków D. S. (2), jak i S. U.. Ich zeznania nie budziły zaś żadnych wątpliwości, w sposób kategoryczny i jednoznaczny wskazali oni, że mężczyzną, który tego dnia był w lokalu (...) jest właśnie M. W.. Rozpoznali go nie tylko po cechach jego wyglądu. Obydwaj wskazali, że towarzyszył mu pies rasy owczarek niemiecki. W ocenie Sądu, świadkowie ci nie mieli żadnego interesu w tym, by bezpodstawnie obciążać obwinionego. Wbrew twierdzeniom obwinionego, nie budzą też wątpliwości okoliczności związane z powstaniem uszkodzeń na okularach. Z zeznań D. S. (1), jak i S. U. jednoznacznie wynika, że okulary spadły na ziemię po uderzeniu w twarz D. S. (1). Na skutek tego rozbiły się. Zeznania świadków w tej części były zgodne z zasadami doświadczenia życiowego i brak jest podstaw do przyjęcia, by okulary mogły zostać dodatkowo uszkodzone po tym zdarzeniu. Już bowiem w tym momencie nie nadawały się do dalszego użytkowania. Ich wartość wynika zaś z przedłożonego przez D. S. (1) dowodu zakupu w salonie optycznym.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadka D. S. (1) (k. 10, 00:09:40-00:41:55 na k. 57-58v). W ocenie Sądu, zeznawał on szczerze, zaś bezpośredni kontakt z nim na rozprawie nie dał podstaw do kwestionowania wiarygodności jego zeznań. D. S. (1) podał, że przyjechał do lokalu(...) w W., by kupić jedzenie. W środku znajdował się mężczyzna z psem rasy owczarek niemiecki, który kłócił się z obsługą lokalu, wypowiadając się na temat wojny na Ukrainie. Zachowywał się agresywnie, pytał też o jego poglądy dotyczące wojny. Chciał, by obecni w lokalu powiedzieli ,,sława Ukrainie”. Gdy to uczynił, mężczyzna ten wyszedł z lokalu. Po chwili jednak wrócił i rozpoczął z nim kłótnię, miał pretensje, że w tym miejscu kupuje jedzenie. D. S. (1) podał, że gdy chciał wyjść do samochodu po pieniądze, osoba ta nie chciała go wypuścić. Następnie mężczyzna kopnął go i uderzył z otwartej dłoni w twarz, w wyniku czego spadły mu na ziemię okulary. Wypadło prawe szkło i wygięła się oprawa. D. S. (1) nie znał wcześniej tego mężczyzny. Wskazał jednak, że jeszcze przed zgłoszeniem sprawy na Policję na podstawie wyglądu obwinionego oraz rasy psa, ustalił wśród znajomych, że sprawcą jest M. W.. Następnie rozpoznał obwinionego na materiałach pokazanych przez funkcjonariuszy Policji. Zeznania D. S. (1) nie budzą żadnych wątpliwości, pozwalając na dokonanie na ich podstawie ustaleń faktycznych co do zachowania M. W. w lokalu(...) w dniu 26 marca 2022 roku. Dodać należy, że W. stanowi stosunkowo małą społeczności, gdzie ludzie znają się ,,z widzenia”. Nadto M. W. jest fryzjerem, a więc ma on kontakt z wieloma osobami, nie dziwi zatem fakt, że opis wyglądu i zachowania - w powiązaniu z posiadaną rasą psa, pozwolił D. S. (1) na ustalenie jego personaliów. Także świadek S. U. potwierdził, że to właśnie M. W. uszkodził okulary D. S. (1). Fakt zaś, że został on uderzony w twarz znajduje też potwierdzenie w przedłożonej dokumentacji medycznej. Wynika z niej, że w okolicy lewego łuku brwiowego posiadał on w dniu 28 marca 2022 roku nieznaczne zasinienie. Podana przez D. S. (1) wysokość wyrządzonej mu szkody także nie budzi wątpliwości. D. S. (1) na rozprawie w dniu 14 września 2022 roku przedłożył okulary (szkła oraz oprawkę marki T. (...)), które zostały uznane za dowód rzeczowy w sprawie. Ich uszkodzenia są tożsame podanymi przez niego w toku czynności wyjaśniających. Bezsprzecznie został one uszkodzone i nie nadają się one do dalszego noszenia. Z przedłożonego zaś potwierdzenia zakupu (z dnia 12 marca 2022 roku) wynika, że szkła kosztowały 120 zł, a oprawki 260 zł.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka S. U. – pracownika lokalu Kebab 24 w W. złożonym przed Sądem (00:01:50-00:08:33 na k. 97v). S. U. porozumiewa się w języku bengalskim. W związku z tym, świadek ten został przesłuchany przed Sądem – z udziałem tłumacza bengalskiego. Wskazał on na obwinionego M. W. (obecnego na sali sądowej) jako osobę, która dokonała uszkodzenia okularów D. S. (2) i kłóciła się z nim. S. U. podał, że M. W. przyszedł do lokalu z dużym psem. Uderzył on D. S. (1). Okulary, które miał na sobie pokrzywdzony upadły na podłogę i rozbiły się. Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które mogłyby poddać w wątpliwość prawdziwość relacji tego świadka. Nie miał on żadnego interesu w wydaniu przez Sąd określonego rozstrzygnięcia.

Sąd nie oparł się na zeznaniach w/w świadka złożonych w toku czynności wyjaśniających (k. 21, k. 26). Zostały one bowiem złożone bez udziału tłumacza.

Jako wiarygodne Sąd ocenił dowody z dokumentów. Brak było podstaw do podważenia ich autentyczności oraz informacji w nich zawartych. Dowody te zostały sporządzone zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Zdaniem Sądu w sprawie nie zachodziły żadne okoliczności, które mogłyby podważyć ich wiarygodność.

M. W. został obwiniony o to, że w dniu 26 marca 2022 roku ok godz. 23:40 w miejscowości W. ul. (...)w lokalu (...) umyślnie dokonał uszkodzenia okularów uderzając w twarz D. S. (1) powodując straty o wartości 380 zł, czym zakłócił spokój i porządek publiczny, tj. o wykroczenie z art. 124 § 1 i 51 § 1 kw.

W myśl art. 51 § 1 kw, kto krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

Wykroczenie ma charakter materialny. Skutkiem jest zakłócenie spokoju, porządku publicznego, spoczynku nocnego albo wywołanie zgorszenia w miejscu publicznym. Zakłócenie rozumie się w piśmiennictwie, zgodnie z jego potocznym brzmieniem, jako wywołanie niepokoju, zamieszania, naruszenie lub zburzenie ustalonego porządku, normalnego biegu spraw (D. Egierska [w:] J. Bafia, D. Egierska, I. Śmietanka, Kodeks wykroczeń..., 1974, s. 161). Zakłócenie spokoju publicznego oznacza tego rodzaju zachowanie, które narzuca się w odbiorze danej zbiorowości w miejscu czynu, wywołując negatywne emocje lub uczucie naruszenia stanu równowagi psychicznej. (Lachowski Jerzy (red.), Kodeks wykroczeń. Komentarz, Opub.: WKP 2021, LEX)

Zgodnie z art. 124 § 1 kw, kto cudzą rzecz umyślnie niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, jeżeli szkoda nie przekracza 500 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

Zniszczenie rzeczy może prowadzić do całkowitego jej unicestwienia (np. spalenie w piecu obrazu lub książki), ale nie ogranicza się do zachowań prowadzących do takich konsekwencji. Może polegać również na takiej ingerencji w materię, z której dana rzecz się składa, która doprowadzi do braku możliwości korzystania z danej rzeczy zgodnie z jej przeznaczeniem. Trafnie wskazuje się w piśmiennictwie, że aby mówić o zniszczeniu rzeczy, niezbędne jest doprowadzenie do pozbawienia rzeczy dotychczasowych (a nie jakichkolwiek) walorów użytkowych (M. K., Przestępstwo..., s. 64). (Lachowski Jerzy (red.), Kodeks wykroczeń. Komentarz, Opub.: WKP 2021, LEX)

Obwiniony M. W. nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Wyjaśnienia obwinionego nie znalazły jednak potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym. Są one sprzeczne z relacją D. S. (1) i Sanna U.. W ocenie Sądu, nie mieli oni żadnych powodów, by pomawiać M. W.. W toku postępowania w sposób niebudzący wątpliwości ustalono, że w dniu 26 marca 2022 roku to M. W. przyszedł do lokalu Kebab 24 w W.. Wszczął kłótnię z pracownikiem lokalu. Zachowywał się agresywnie, w sposób napastliwy prezentował swoje poglądy. W pewnym momencie zaatakował jednego z klientów lokalu D. S. (1). Uniemożliwiał mu wyjście na zewnątrz, a następnie kopnął go i uderzył go. Swoim zachowaniem zakłócił on spokój i porządek publiczny. Niewątpliwie M. W. popełnił wykroczenie z art. 51 § 1 kw. M. W. podczas wszczętej awantury uderzył w twarz D. S. (1). Na skutek tego okulary korekcyjne, które nosi D. S. (1), spadły na ziemię i uległy uszkodzeniu. Ich wartość wynosiła 380 zł. B. popełnił on też wykroczenie z art. 124 § 1 kw.

Sąd uznał obwinionego M. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, to jest wykroczenia z art. 124 § 1 kw i art. 51 § 1 kw i za to na podstawie art. 124 § 1 kw w zw. z art. 24 § 1 kw w zw. z art. 9 § 2 kw wymierzył mu karę 500 złotych grzywny;

Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze dyrektywy z art. 33 kw. W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie kara grzywny w orzeczonym wymiarze jest adekwatna i spełnia kryteria z art. 33 § 1 kw, a jednocześnie uwzględnia sytuację majątkową i rodzinną obwinionego. Kara ta nie jest nadmiernie surowa, a jednocześnie w pełni adekwatna do stopnia jego winy oraz społecznej szkodliwości przedmiotowego czynu, uwzględnia jego sytuację materialną i pozwoli na osiągnięcie celów kary tak w zakresie wychowawczego oddziaływania na obwinionego, jak i w płaszczyźnie społecznego jej oddziaływania. Obwiniony nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Osiąga dochód w wysokości ok. 3000-4000 zł z tytułu prowadzonej działalności.

Obwiniony jest osobą dorosłą, nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości co do jego poczytalności, wobec czego w czasie czynu mógł w pełni rozpoznać jego znaczenie i pokierować swoim postępowaniem Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy, stopień społecznej szkodliwości czynu obwinionej należy określić jako znaczny. Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu, Sąd miał na wglądzie art. 47 § 6 kw.

Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących i obciążających.

Sąd na podstawie art. 120 § 4 kw w zw. z art. 28 § 1 pkt 4 i § 4 kw (zamiast art. 124 § 4 w zw. z art. 28 § 1 pkt 4 i § 4 kw – co stanowiło omyłkę pisarską) zobowiązał obwinionego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego D. S. (1) kwoty 380 złotych tytułem zapłaty równowartości wyrządzonej szkody.

Sąd na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 119 § 1 kpw i art. 21 pkt 2 i art. 3 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie 50 złotych tytułem opłaty oraz obciążył go zryczałtowanymi kosztami postepowania w wysokości 120 złotych. Mając na uwadze sytuację majątkową obwinionego, ocenie Sądu, nie będzie stanowiło to dla M. W. nadmiernego obciążenia.

Sędzia

Natalia Dąbrowska